De oesters van Nam Kee – Kees van Beijnum


Hoe kan hij zo stom zijn…

De oesters van Nam Kee is het vijfde boek van Kees van Beijnum. Het verscheen in 2000, het is verfilmd en het is in 2001 bekroond met de F. Bordewijk prijs.

De hoofdpersoon is Berry Kooijman, soms ook wel Diablo genoemd en soms dirty Berry. Hij staat op de drempel van volwassenheid. Berry woont bij zijn moeder in een van de betere wijken en is leerling op het Barlaeus. Zijn vader is overleden.
Zijn vriendenkring bestaat uit jongens die vooral afkomstig zijn uit de Amsterdamse huurkazernes. Het zijn branieschoppers, jongens die stoer gedrag willen vertonen en daarbij geregeld de grenzen van de wet overschrijden.
Berry houdt beide werelden gescheiden. Zijn vrienden weten niet van zijn bovengemiddelde sociale positie, zijn moeder weet niets van zijn vriendenkring. Hij houdt wel meer voor haar verborgen, hij doet bijvoorbeeld alsof hij zijn examen heeft gehaald terwijl hij in werkelijkheid stevig is gezakt. Alles lijkt erop te wijzen dat hij aan het afglijden is en op een dag moet concluderen dat hij een leven in de criminaliteit leidt.

Daar lijkt verandering in te komen als hij een vurige, haast obsessieve liefdesrelatie krijgt met Thera, die voor mannen danst. Nam Kee is het restaurant aan de Zeedijk waar Thera hem mee naartoe troont, de titel verwijst daarnaar.
Zij smeden plannen voor een vakantie maar hebben geen geld. Met een inventieve bedriegerstruc lukt het ze om aan voldoende geld te komen voor een reis naar Parijs, maar eerst maken ze een tussenstop in een hotel in Amsterdam. Het intense leven dat zij daar leiden heeft tot gevolg dat bij Thera de epileptische verschijnselen, waar zij vanaf hoopte te zijn, weer terugkeren.
Dit luidt het einde in van hun korte relatie. Beiden pakken de draad van hun oude leven weer op. Dat gaat Thera goed af, maar Berry kan het stuklopen van de relatie niet verkroppen. Hij glijdt razendsnel af en in zijn door liefdesverdriet versterkte onbezonnenheid doet hij iets onvergeeflijks stoms en belandt in de gevangenis.

De oesters van Nam Kee is een terugblik op zijn leven en hoe het zover heeft kunnen komen. Het is erg mooi geschreven, de branie van zijn vriendenkring, de smart na het einde van zijn relatie, het besmuikte gedrag waarmee hij zijn moeder bedondert komt goed uit de verf en is zeer geloofwaardig neergezet. En ondanks de dramatiek is het bij tijden ook gewoon heel geestig. De manier waarop de verliefden hun vakantie weten te financieren is inventief en grappig.

De oester is een mooie, maar voor de hand liggende metafoor. Berry is hard van buiten, of kan goed doen alsof, maar als Thera oester Berry weet te openen blijkt dat het eigenlijk een teer zieltje is met vooral veel behoefte aan aandacht.

De oesters van Nam Kee is een mooie schets van het leven van een jonge knaap die iets vreselijk stoms heeft uitgehaald. Het laat goed zien hoe makkelijk een zoekende puber in de criminaliteit kan belanden en dat mededogen soms een passender reactie kan zijn dan onverholen afkeer.

 

De oesters van Nam Kee Boek omslag De oesters van Nam Kee
Kees van Beijnum
Roman
De Bezige bij
Oktober 2005
Paperback
320

 

Berry Kooijman, alias Diablo, alias het monster van 'Schotelcity', is gevlucht naar het voormalig vakantiehuis van zijn ouders. Daar, in Normandië, wacht hij het onvermijdelijke af: zijn arrestatie door de gendarmerie. Eenmaal in de gevangenis beland blikt hij terug op zijn leven, een aaneenschakeling van leugens en bedriegerijen. Voor zijn criminele vrienden uit de huurkazernes van Amsterdam-West verbergt hij dat hij in 'het villastraatje' woont, voor zijn zorgelijke moeder houdt hij die vrienden geheim. De enige die hij over zijn dubbelleven in vertrouwen neemt, is Thera, de 'wiebeldanseres' die op straat twee knipperende duivelshorentjes van hem koopt. De obsessieve liefdesrelatie die volgt, luidt een even opmerkelijke als verrassende apotheose in.

De oesters van Nam Kee is een geestige, met grote vaart en scherpte geschreven roman over hunkering. Hunkering naar waarheid, naar liefde, en vooral naar 'echtheid'. In een wereld die echt noch vals blijkt te zijn, goed noch slecht, in een wereld die is en blijft wat zij is, de verwachtingen van een achttienjarige gymnasiast ten spijt.

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.