Intense start van lange cyclus
Op het moment van schrijven heeft Karl Ove Knausgård zijn zesdelige cyclus Mijn strijd voltooid. Hij heeft laten doorschemeren dat hij na de voltooiing stopt met het zelf schrijven van romans. Dat is aan één kant spijtig want hij is een bijzonder getalenteerde auteur, aan de andere kant is het begrijpelijk. Als de andere delen net zo intens zijn als het eerste, getiteld Vader, dan is het zeer wel mogelijk dat hij alles eruit heeft geperst.
Vader begint nogal alledaags. Althans, zo lijkt het. Zijn dagelijkse beslommeringen zijn niet heel bijzonder en wijken niet af van wat de gemiddelde mens zoal uitspookt. Het bijzondere zit hem in zijn gedachten en observaties. Hij is een scherp waarnemer en mijmert, filosofeert en associeert er lustig op los. Hij put daarbij vooral uit zijn rijke culturele kennis.
Zijn gedachten gaan ook vaak terug naar zijn verleden. De relatie met zijn vader springt het meest in het oog. Die is zachtjes gezegd nogal gespannen (geweest). Hij vraagt zich geregeld af of hij een vergelijkbaar beeld oproept bij zijn kinderen in de hoop dat dat niet zo is.
Het tweede deel is wat minder losjes. Zijn vader is overleden. Hij blijkt zijn laatste jaren volkomen te zijn verloederd met een alcoholverslaving als boosdoener. Het is aan Karl Ove Knausgård en zijn broer om de onbeschrijflijke puinhoop op te ruimen. Het wordt zo intens beschreven dat je bij wijze van spreken de stank ruikt, de doordringende pislucht lijkt haast wel in de pagina’s te zijn getrokken. Bijzonder is dat zijn oma, de moeder van zijn vader, nog in het huis woont en zich nauwelijks bewust is van het reinigingsproces.
Ook in dit deel mijmert hij weer flink, soms alleen en soms samen met zijn broer. Het is bijzondere dat de auteur, die toch een alleszins beklagenswaardige jeugd heeft gehad, weinig genoegdoening lijkt te voelen, eerder vooral overloopt van onbegrip en een zeker mededogen.
Vader is een bijzonder sterke start van deze cyclus. De auteur beschrijft aanvankelijk vooral veel alledaagse dingen die niet bepaald uniek zijn. Het is vooral het associatieve dat het zo bijzonder maakt, dat daardoor het gewone tot iets bijzonders uitgroeit.
In het tweede deel maakt hij de lezer deelgenoot van zijn emoties Het redderen brengt nogal wat herinneringen naar boven en die roepen veel gevoelens op die hij nauwelijks met zijn omgeving wil en kan delen maar ze op papier wel kan uiten. En dat doet hij zeer fraai.
Vader is beklemmend wegens de opgeborrelde herinneringen aan zijn tirannieke vader, intens door de gedetailleerde en kleurrijke beschrijvingen van de verloedering die hij aantreft en heeft heel wat diepgang door het denkwerk waar hij de lezer deelgenoot van maakt.
Vader
Mijn strijd
Roman
De Geus
2011
Paperback
445
Marianne Molenaar
Karl Ove Knausgård is bezig aan een roman, maar wordt geplaagd door enorme onzekerheid. Dagelijkse frustraties met betrekking tot het huishouden en zijn gezin nemen veel tijd in beslag en tijdens het schrijven dwalen zijn gedachten af naar zijn kindertijd. Knausgård vraagt zich af of hij net zo n beangstigende man is voor zijn kinderen als zijn vader ooit voor hem was. Karl Ove Knausgård is in 1968 geboren in Noorwegen, waar hij inmiddels een begrip is geworden. Vader is het eerste boek in de Mijn strijd-serie van zes zeer persoonlijke, autobiografische romans. Liefde is het tweede deel van dit ambitieuze project. Beide boeken werden unaniem lovend ontvangen in de Nederlandse en Vlaamse pers. In 2013 zal het derde deel verschijnen, Zoon.
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.
De hele serie vond ik een groot genoegen om te lezen!
Ik ben pas bij deel 2 en dat vind ik wel weer fantastisch! Ik ga ze niet allemaal achter elkaar lezen maar verheug me wel op de andere delen
Ik zag trouwens dat jij De laatste hand hebt gelezen, wat vond je daarvan?