Prachtig monument
Van Mohamed El Bachiri verscheen in december 2016 een indringende boodschap op internet. Hij deed een oproep tot een jihad. Niet om deel te nemen aan een oorlog, niet om aanslagen te plegen, niet om mensen te doden uit een misplaatst gevoel van superioriteit. Nee, hij riep op tot Een jihad van liefde. De oproep kwam niet spontaan, wel uit het hart. De aanleiding was de dood van zijn geliefde vrouw Loubna, moeder van hun drie kinderen die één van de slachtoffers was van de aanslagen in Brussel in november 2016.
Tot 22 maart 2016 leek het leven van Mohamed El Bachiri en zijn vrouw stabiel. Een goed huwelijk, drie gezonde kinderen en beiden hadden werk. Op die ochtend kwam daaraan een verschrikkelijk einde. Loubna was één van de slachtoffers van de aanslagen in Brussel. De kinderen waren te jong om het te begrijpen, de auteur doorstond sindsdien alle fasen van het proces van rouwverwerking. In december 2016 was hij spreker op een TEDx conferentie in Hilversum. Sindsdien is zijn boodschap verspreid via internet en allerlei andere media.
Tijdens het rouwproces heeft de auteur aantekeningen gemaakt. Tijdens gesprekken met David van Reybrouck heeft laatstgenoemde uitspraken opgetekend van El Bachiri. De weerslag hiervan is verwerkt in Een jihad van liefde.
Je komt te weten hoe hij zijn vrouw heeft leren kennen, hoe zijn jeugd is geweest, hoe het is om te leven in de wijk Molenbeek. De korte fragmenten tonen ook hoe hij na het bericht instort en met behulp van vrienden, familie, geliefden en troostende teksten uit de Koran weer opkrabbelt. Zijn oude werk als metrobestuurder kan hij niet meer oppakken, hij moet ook voor zijn jonge kinderen zorgen. Hij besluit niet bij de pakken te gaan neerzitten. Hij wil een tegengeluid laten horen, een boodschap uitdragen die oproept tot verdraagzaamheid, begrip, vertrouwen. Woorden die helaas steeds minder vaak gehoord worden in een samenleving waarin groepen steeds meer tegenover elkaar komen te staan.
Het woord jihad kan op verschillende manieren worden uitgelegd. Volgens de auteur is “inspanning” de beste definitie. Vandaar de titel.
Een jihad van liefde is een indrukwekkend verslag, een prachtig monument voor de vrouw die hij zo plotseling verloor. Het bevat prachtige citaten, mooie korte gedichten, overwegingen die de positieve kanten van religie benadrukken, van welke soort dan ook, troostende en opbeurende woorden.
Wat hij met dit boek wil bereiken is samengebald in deze alinea’s:
“Een eerbetoon, een ode aan Loubna.
Een antwoord aan de menselijkheid, niet aan de waanzin.
De uitdrukking van pijn, maar ook van veerkracht – door liefde.
Liefde, menselijkheid, geloof – ik denk dat dat het is.
Ik hoop dat het iedereen deugd mag doen.
Mijn wens is alle harten te troosten.
Als we rust vinden, kunnen we gemakkelijker vooruitgaan.
Alleen een dwaas wil niet in vrede leven.”
Een jihad van liefde
Non-fictie
De Bezige bij
Maart 2017
Paperback
92
Mohamed El Bachiri is een Marokkaanse Belg, moslim en Molenbekenaar. Hij is ook de man van Loubna Lafquiri, zijn grote liefde en moeder van zijn kinderen, die op 22 maart 2016 bij de aanslagen in Brussel om het leven is gekomen. Zijn liefdevolle speech in het tv-programma De Afspraak eind december beroerde miljoenen en werd het meest bekeken filmpje ooit op de Vlaamse televisie.
In Een jihad van liefde - opgetekend door David Van Reybrouck - praat Mohamed over zijn jeugd in Molenbeek, de liefde voor zijn vrouw en zijn leven na de aanslagen. Als eerbetoon aan zijn vrouw buigt Mohamed het leed dat hem is aangedaan op moedige en veerkrachtige wijze om in een boodschap van liefde en medemenselijkheid, waarbij hij westerse moslims oproept tot een meer humanistische benadering van de islam. Het resultaat is een sobere tekst van een ongelooflijke wijsheid.
David Van Reybrouck (1971) is cultuurhistoricus, archeoloog en schrijver van non-fictie, theater en poëzie. Voor Congo ontving hij de Libris Geschiedenisprijs, de AKO Literatuurprijs, de J. Greshoff-prijs en de Prix Médicis 2012. In 2014 ontving hij de Gouden Ganzenveer. In datzelfde jaar werd Tegen verkiezingen bekroond met de Henriëtte Roland Holst-prijs.
