Flora & Trauma – Lévi Weemoedt 23 september 2017 door Jan Alweer een dag aan het raam gestaan; Een bloempje open – en dicht zien gaan. Een bloempje open -, een bloempje weer dicht; Een dag zo vol indrukken vergeet men niet licht. Delen:Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om te delen op WhatsApp (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om te delen met Reddit (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om te delen op Telegram (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om te delen op Pocket (Wordt in een nieuw venster geopend)Klik om op Tumblr te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)Vind ik leuk:Vind-ik-leuk Laden... Gerelateerd