Soham – Nicci Gerrard


Buitensporige aandacht voor weinig bijzondere zaak

In augustus 2002 verdwenen de twee tienjarige Engelse meisjes Jessica Chapman en Holly Wells uit Soham. Ze werden nooit meer levend teruggezien. In Soham, met als ondertitel Het verhaal achter een gruweldaad, probeert Nicci Gerrard tot een verklaring te komen voor de relatief grote aandacht die deze zaak kreeg.

De auteur Nicci Gerrard is bekend geworden als de vrouwelijke helft van het duo Nicci French, die samen vele thrillers op hun naam hebben staan. Voor de Engelse krant The Observer deed zij verslag van het proces tegen de dader en de medeplichtige.

Op een zomeravond in augustus verdwenen twee jonge meisjes, Jessica Chapman en Holly Wells. Heel Engeland was in de ban van hun verdwijning. De smeekbeden van hun ouders, de oproep van beroemdheden als David Beckham en het voetbalteam van Manchester United en alle aandacht van de media waren tevergeefs.
De ontzielde lichamen van de meisjes werden na ongeveer twee weken in een greppel gevonden.

Ian Huntley, de conciërge van de school van de meisjes, werd aangehouden op verdenking van moord. Zijn vriendin Maxine Carr werd ook gearresteerd op verdenking van medeplichtigheid.

Zestien maanden na de dubbele moord werd Ian Huntley schuldig verklaard. Maxine Carr werd veroordeeld voor belemmering van de rechtsgang.
De rechtszaak was voor de ouders en nabestaanden vreselijk. Gruwelijke details werden besproken, maar ook voor de ouders heel emotionerende, zoals het verhaal over een van de meisjes dat juist de dag voor de verdwijninng heel trots was op de eerste bh die zij had gekocht. Een klein detail maar juist daardoor erg confronterend.

Deze misdaad werd symbolisch voor de collectieve rouw die ontstond door de aandacht van de media. Een fenomeen dat met de toenemende populariteit van sociale media tegenwoordig alleen maar sterker is geworden.

In Soham beschrijft Nicci Gerrard vooral met de nodige distantie over wat er is gebeurd, welke reacties dit heeft opgeroepen en hoe en waarom dit zo groot heeft kunnen worden.
Ze vraagt zich af waarom vergelijkbare zaken veel minder publiciteit kregen. Waarom zou een vergelijkbare moord op jongens, pubers of kleurlingen niet dezelfde aandacht verdienen?

Hetzelfde vraagt zij zich af over de collectieve rouw die ontstond na de vermissing. Zij trekt parallellen naar een zaak als de moord op de jonge Jamie Bulgar, die ook veel aandacht kreeg, maar niet zo massaal. Andere door haar genoemde voorbeelden bleven qua aandacht steken bij kleine krantenberichtjes.

Soham is een heldere reconstructie van een helaas min of meer gewone misdaad. In een nuchtere stijl probeert Gerrard te analyseren waarom juist deze zaak zoveel aandacht kreeg. Het is makkelijk leesbaar, maar door de gruwelijke details niet altijd even prettig.

Soham, het verhaal achter een gruweldaad Boek omslag Soham, het verhaal achter een gruweldaad
Nicci Gerrard
Non-fictie
Forum
2005
Hardcover
127
Margot van Hummel

 

Op een zomeravond in augustus verdwenen twee jonge meisjes. Twee weken lang was Engeland in de ban van hun verdwijning. Maar de smeekbeden van hun ouders, de oproep van beroemdheden als David Beckham en het voetbalteam Manchester United en alle andere media-aandacht mochten niet baten: de lichamen van Holly en Jessica werden uiteindelijk in een greppel gevonden. de conciërge van school werd aangehouden op verdenking van moord, zijn vriendin van medeplichtigheid.
Zestien maanden later, na een rechtszaak vol gruwelijke en vooral voor de ouders ondraaglijke details, werd Ian Huntley schuldig bevonden aan de dood van de twee. Maxine Carr, zijn vriendin, werd gestraft voor het opzettelijk belemmeren van de rechtsgang. De zaak was als een detectiveverhaal en een sinister sprookje in één, een verhaal over afschuw en collectieve rouw. Het leek ons iets te vertellen over de huidige samenleving en de angsten die mensen hebben.

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.