Mijn boekenweek #24-2016

De weken vliegen voorbij. Als je dan even terugblikt is het ook niet verwonderlijk dat ze omvliegen. Hoe mijn boekenweek eruit zag?

In en vlak na het weekend Denk als een kunstenaar gelezen van Will Gompertz. Viel helaas wat tegen, rommelig van opbouw, niet altijd consequent in zijn betoog en vond het teveel tsjakka voor kunstenaars. De leesclub op Hebban is zeer actief, de deelnemers reageren goed op de vragen en op elkaars reacties, erg leuk. Moet nog wel een recensie maken, maar wacht daar nog even mee. Als coördinator wacht ik even tot er wat deelnemers hun bevindingen hebben geuit.

In de week het voetbal afgewisseld met De wijsheid van een tandeloze glimlach van Daniel Klein, recensieboek voor Hebban. Interessant, maar kan het niet altijd met hem eens zijn, zie ook mijn eerdere blog Epicurus versus Sedlacek.
Door de auteur ben ik er wel op geattendeerd dat het gedicht van Thomas Hardy eigenlijk wel bijzonder mooi is. Het was nooit zo tot mij doorgedrongen, ook omdat ik het alleen in de vertaalde variant ken. Het is in de originele taal zeer fraai, zie de link.

Ook het mooie gedicht Eternity van William Blake komt erin voor, hij past het toe op een persoonlijke ervaring;

“Wie van een vreugde geen afstand doet
Maakt het gevleugelde leven kapot
Wie de vreugde kust en weer laat gaan,
Voor hem breekt de eeuwigheid aan”

In de context van het boek kan ik het plaatsen maar ik ben er nog niet uit hoe ik dat moet interpreteren en het persoonlijk kan maken. Grappig hoe zo’n vierregelig ding je kan bezighouden.

Het boek waarmee ik nu bezig ben is De wereld na zijn verjaardag van Lionel Shriver. Uitstekend tot zover, ben op circa 60%, maar of ik het even hoog ga waarderen als Big Brother en We moeten het even over Kevin hebben? Het ziet er niet naar uit, maar wie weet.

In ons huis wordt veel gelezen, vooral door vrouw en dochter. Vrouw heeft net De fluitspeler van Ron Rash uit, enthousiast natuurlijk, en die wil ik ook zo graag oppakken, dochter heeft het eerste deel van een thrillerreeks van Gisa Klönne uit, Der Wald ist schweigen. Zij leest graag in het Duits ja. En het is goed, als ik haar moet geloven, en ook op haar oordeel kan ik rustig vertrouwen. Zoon is bezig met Aardzee, maar heeft het iets te druk met tentamens en andere dingen om echt op te schieten.

Leuk nieuwtje: ben rechtstreeks door een kleine uitgever benaderd om een boek te bespreken. Dat is voor het eerst, en vind ik stiekem wel leuk.

De komende week zal ik het boek van Shriver uitlezen en dan ga ik starten met de Duitse versie van Effi Briest van Theodor Fontane, kwartaalkeuze van Classics United op Goodreads. En dan ligt het volgende recensieboek te wachten, Doodsvlucht van Bear Grylls. Ik kijk ernaar uit!

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.