Kleine wormen van pijn golfden nog
in de doorschijnende lucht,
de trilling verflauwde en
iets in ons boog diep voor
het feit van de tafel,
het feit van het raam,
het feit van de ruimte,
het feit van het staal
zevensnedig.
De stilte was onschendbaar
als een spiegeling.
Al wilden we vragen
waarheen het bloed vloeit
en
of je nog dood bent,
liefste.
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.