Veelbelovende start van nieuwe reeks
Andreas Gruber is een in Nederland vrijwel onbekende grootheid. De term grootheid is wellicht wat overdreven, maar hij is wel een auteur van wie al meerdere romans en thrillers in meerdere landen in vertaling zijn uitgebracht. Ook zijn korte verhalen worden geprezen. Hiermee heeft hij al heel wat prijzen in de wacht weten te slepen. Van vertaling van zijn werk naar het Nederlands is het helaas nog niet gekomen. Dat is spijtig, te meer omdat hij een inmiddels vierdelige serie heeft geschreven met een Nederlander in de hoofdrol, de nogal markante Maarten S. Sneijder. Todesfrist is deel één.
“Als je binnen 48 uur raadt waarom ik deze vrouw heb ontvoerd dan laat ik haar vrij. Zo niet, sterft zij”.
Deze perverse boodschap krijgen mensen per telefoon te horen. Deze personen worden niet geheel willekeurig gekozen, het zijn bekenden van degene die ontvoerd is. Het zijn opdrachten die tot mislukken gedoemd zijn en de ontvoerden komen op gruwelijke wijze aan hun eind. De moeder van politievrouw Sabine Nemez is één van de slachtoffers. Haar vader was degene die telefonisch werd benaderd en het antwoord niet kon geven.
Haar vader en moeder waren al lang geleden gescheiden, dat ging niet zonder problemen. Omdat hij geen alibi heeft en er wat andere verdachte omstandigheden zijn is hij al gauw in beeld als mogelijke dader. Sabine zit in een onmogelijke situatie: haar moeder is vermoord en haar vader is verdacht.
De hulp komt uit onverwachte hoek. De hoog aangeschreven Nederlandse profiler en psycholoog Maarten S. Sneijder, in dienst van de Nederlandse politie, wordt ingevlogen. Zijn analytische kwaliteiten benut hij ten volle en samen ontdekken zij een patroon, en daarmee een mogelijk spoor naar de dader.
Todesfrist is een boek met meerdere gezichten. Enerzijds gruwelijk en soms spannend, anderzijds lijkt het soms wel Kuifje voor volwassenen. Het verhaal is aardig bedacht, de uitwerking is heel behoorlijk, maar soms ook wel wat voorspelbaar.
De dader heeft en houdt een vrij flets profiel. Van iemand die zulke gruwelijke dingen doet wil je meer weten over diens achtergrond. Waarom doet hij dat soort dingen? Dat komt niet echt goed uit de verf, het motief lijkt ook daardoor wat vergezocht.
Die twee gezichten zijn er ook in de toonzetting; ondanks de gruwelijke misdaden is de toon vrij luchtig te noemen. Dat is misschien wel goed ook, omdat het anders ondraaglijk zwaar zou kunnen zijn, maar toch.
De ster van Todesfrist is Maarten S. Sneijder. Lomp, bot, kort aangebonden, een misantroop, lijdend aan clusterhoofdpijn waarvan hij de pijn meent te moeten verlichten met acupunctuur die hij zelf verricht en het roken van marihuana. Planten zet hij weg omdat ze zuurstof opnemen die hij zelf hard nodig heeft om te kunnen nadenken. Hij steelt af en toe boeken van grote ketens uit wraak, omdat de boekwinkel van zijn vader door grote ketens is uitgerookt. Hij komt met dat alles weg omdat hij presteert. En ook omdat onder die hele ruwe bolster een blanke pit zit, maar om die te vinden moet je wel goed zoeken.
Todesfrist is een bijzonder aangename kennismaking met een auteur die ten onrechte in Nederland over het hoofd is gezien. Een lot dat hij deelt met heel wat andere auteurs uit het Duitse taalgebied. Helaas.
Todesfrist
Maarten S. Sneijder
Thriller
Randomhouse
18 maart 2013
Paperback
410
Ein Serienmörder treibt sein Unwesen – und ein altes Kinderbuch dient ihm als grausame Inspiration.
»Wenn Sie innerhalb von 48 Stunden herausfinden, warum ich diese Frau entführt habe, bleibt sie am Leben. Falls nicht – stirbt sie.«
Mit dieser Botschaft beginnt das perverse Spiel eines Serienmörders. Er lässt seine Opfer verhungern, ertränkt sie in Tinte oder umhüllt sie bei lebendigem Leib mit Beton. Verzweifelt sucht die Münchner Kommissarin Sabine Nemez nach einer Erklärung, einem Motiv. Erst als sie einen niederländischen Kollegen hinzuzieht, entdecken sie zumindest ein Muster: Ein altes Kinderbuch dient dem Täter als grausame Inspiration – und das birgt noch viele Ideen ...
