Wat je noemt een laatbloeier!
De in 1925 geboren Andrea Camilleri heeft een leven lang gewerkt als regisseur en scenarioschrijver van toneelstukken, televisieseries en –films. Zijn loopbaan als schrijver kende een aarzelende start, doch met De vorm van slangen dat in 1994 is uitgebracht brak hij door. Sindsdien is hij niet meer te stuiten. Het vormde het begin van een lange reeks rond de markante hoofdpersoon, commissaris Salvo Montalbano.
Camilleri zou het liefst verhalen vertellen op een marktplein om vervolgens met de pet rond te gaan om zijn beloning op te halen. In De vorm van slangen vertelt hij het verhaal van een vooraanstaande Siciliaanse politicus die gedeeltelijk ontkleed in zijn auto dood wordt aangetroffen. De plek is pikant: een werkplek voor prostituees, de geitenwei genoemd. Omdat er geen enkele aanwijzing is voor een misdaad concludeert de lijkschouwer dat er sprake is van een natuurlijke dood.
Montalbano denkt er het zijne van; hij heeft redenen om te denken dat er meer aan de hand is. Op eigen houtje gaat hij op onderzoek uit. Hij hoort een uitspraak over De vorm van water, die hem door de context waarin die wordt gedaan, op het juiste spoor zet.
“Water heeft geen vorm. Het neemt de vorm aan die je eraan geeft”
Er blijkt een detail te zijn dat niet verklaarbaar is. Op onnavolgbare wijze gaat hij verder met zijn onderzoek en met succes. Er is wel degelijk meer aan de hand.
Zonder het met zo veel woorden te benoemen laat Camilleri je kennismaken met corruptie, georganiseerde criminaliteit, omkoping en incapabele politiemensen. De terloopsheid waarmee hij dat doet laat je geloven dat het de gewoonste zaak van de wereld is. Wat misschien niet eens ver bezijden de waarheid is. Neem uitspraken als:
Een politieagent heeft een lekke autoband en komt te laat:
“Jullie weten toch goddomme allemaal dat ze eens in de twee weken kapot worden gesneden!”
Over aangifte doen:
“Wilt u aangifte doen?”
“Laat me niet lachen, mijn hoofd doet zo al pijn genoeg”
Camilleri heeft met Montalbano een prachtige hoofdpersoon neergezet. Eigenwijs, liefhebber van heerlijk eten, vooral van vis, hij is slim en is iemand die graag de kaarten tegen de borst houdt omdat openheid in die contreien averechts werkt. De sfeertekening is meer dan geslaagd, de dialogen zijn van het temperamentvolle soort, kortom: De vorm van slangen is een heerlijk verhaal. En Camilleri blijkt een geboren verteller.
De vorm van water
Salvo Montalbano
Thriller
Serena Libri
1999
Paperback
210
Patty Krone
Water heeft geen vorm: het neemt de vorm aan van het vat waarin het gegoten wordt. De vorm van de dood van ingenieur Luparello, een vooraanstaand Siciliaans politicus, is nogal vulgair: half ontkleed in zijn BMW op een werkplek van prostituees. 'Hartaanval tijdens orgasme' stelt de lijkschouwer vast. Vulgair, maar niet gewelddadig. Toch sluit commissaris Montalbano de zaak niet af - het klopt niet.
