Weemoedt’s Herfstcantate – Levi Weemoedt

Ik was niet altijd zo alleen,
integendeel: rondom mij heen
danste een bonte meisjesschaar
en ik kuste maar, ik kuste maar.

Maar van zo menig lief gezicht
bleef steeds alleen een triest gedicht
en ‘k dacht wel eens: ik vind geen rust
vóór ik de Dood zelf heb gekust.

Ik woon alleen nu. Heb een hond.
Verlang ik naar een meisjesmond

Dan trek ik, als het broeit en stooft,
een oud condoom over mijn hoofd.

en luister naar een Requiem-Mis
en denk dan stil: ‘the best there is’!

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.