A Christmas carol – Charles Dickens


Mooie levensles of sentimenteel gezemel?
De film A Christmas carol heb ik al enkele keren gezien in verschillende varianten. Het is een manier om de kerst en familiebezoek door te komen; net doen of je de film interessant vind. Het boek(je) van Charles Dickens had ik nog nooit gelezen. Een gezinslid kreeg de ingeving om het maar eens uit de bibliotheek mee te nemen. En zo kon het gebeuren dat ik de kans kreeg om het verhaal ook in gedrukte vorm tot mij te nemen. Mooie kans om te weten te komen of de film beter is dan het boek.

Het verhaal is overbekend, daarom houd ik het kort. Een mensenhatende vrek krijgt in zijn slaap bezoek van drie geesten die hem om beurten meenemen naar zijn verleden, heden en toekomst. Geconfronteerd met de beelden van hemzelf en hoe de wereld hem ziet komt hij tot inkeer en ontwaakt op eerste kerstdag als menslievende weldoener.

Eén conclusie kan ik alvast trekken: soms is de film beter, soms het boek. Het staat of valt met de kwaliteit van de verfilming en de acteurs.

Maar nu het verhaal. Ik kan er twee kanten mee op.

Mooie levensles
A Christmas carol is een fraai voorbeeld van wat er kan gebeuren als je met (de gevolgen van)  je eigen gedrag wordt geconfronteerd. Het kan een harde les zijn om te zien hoe mensen laten zien hoe ze over je denken als ze zich vrij kunnen uiten. En dan is het toch mooi als je tot het inzicht komt dat het beter is om je sociaal, empathisch en gul te betonen.

Sentimenteel gezemel
Je kunt door het leven zo gevormd worden dat je een hekel krijgt aan mensen en besluit vooral en uitsluitend aan jezelf te denken. Tegenslagen, teleurstellingen, mensen die je bedriegen, je kunt van alles verzinnen. Dan is het wel heel vreemd als je in zo’n kort tijdsbestek een volkomen tegengestelde houding aanneemt. En dat dan ook nog op zo’n dag, het is om wee van te worden.

Ik zit er tussenin. Als levensles is het te “mooi” om waar te zijn, maar het gaat mij ook wel weer te ver om het af te doen als sentimenteel gezemel. Maar wat vind ik nou van het boek?

Eerlijk gezegd: niet heel sterk. De stijl van Dickens moet je liggen en soms bevalt die mij wel en soms niet.
Het zwakste punt vind ik dat je de hoofdpersoon niet in perspectief kunt plaatsen. Hij is zoals hij is, je krijgt geen aanknopingspunten waarom hij zich als persoon zo heeft ontwikkeld. Misschien is het een karaktertrek, maar dan is het raar als dat in één nacht verandert. Misschien heeft hij wel in zekere zin begrijpelijke redenen om een egoïstische mensenhater te zijn. Daarover zou ik in een goed verhaal meer te weten willen komen.

A Christmas carol is een aardig geschreven feelgood verhaaltje dat door mythevorming een grotere reputatie heeft dan het op basis van het boek verdient. Maar af en toe is dat niet zo erg.

A Christmas carol Boek omslag A Christmas carol
Charles Dickens
Roman
Verba
2006
Hardcover
143
Hans P. Keizer
Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.