Jammer van het trage middenstuk
Inmiddels ben ik toegekomen aan het derde deel in de reeks van Nicci French met Frieda Klein in de hoofdrol. Het tweede deel was een stapje vooruit na een matig eerste deel. Wachten op woensdag is stilstand, het kampt met hetzelfde euvel als de voorganger.
En dat is het ontzettend trage en veel te wijdlopige middengedeelte. Wachten op woensdag kent een vertrouwde start met een eenvoudige misdaad. Een vrouw van middelbare leeftijd, Ruth Lennox, wordt dood aangetroffen door haar dochter. De doodsoorzaak is meteen duidelijk, er is sprake van een misdrijf. De zaak komt op het bordje terecht van hoofdinspecteur Karlsson, inmiddels een vertrouwd figuur. De zoektocht naar dader(s) en motieven kent een bekend verloop, de aanpak is degelijk. De ogenschijnlijk saaie Ruth heeft al tien jaar een buitenechtelijke relatie met een getrouwde man. De ontmoetingen zijn steevast op woensdagmiddag.
Het resulteert in een lange rij potentiële daders. De man van Ruth, mogelijk één van haar al wat oudere kinderen, haar minnaar, de vrouw dan wel één van de zoons van haar minnaar, mogelijkheden genoeg.
Vlak daarna is er een tweede moord, het slachtoffer is de oudere vriend van Judith, de vijftienjarige dochter van Ruth. Daarnaast wordt de minnaar van Ruth zwaar mishandeld.
Tot wanhoop van het onderzoeksteam wordt het steeds gecompliceerder. Terwijl de ene misdaad snel wordt opgelost lukt het niet om de dader van de andere zaken aan te wijzen. Het helpt daarbij niet dat meerdere mensen zich tot dader benoemen, ogenschijnlijk om anderen uit de wind te houden.
Er is in Wachten op woensdag een tweede verhaallijn. Een gepensioneerde journalist onderzoekt een reeks verdwijningen van veelal jonge meisjes. Hij blijkt iets groots op het spoor te zijn.
Daar blijft het niet bij. Frieda Klein speelt in alle zaken een (bij)rol. Zij is nog herstellende van haar bijna dood uit het vorige verhaal, maar raakt er toch bij betrokken. Tegelijk heeft zij het te stellen met een rivaal, de bij de politie werkzame Hal Bradshaw. Het loopt hoog op en hij dwarsboomt Frieda waar hij maar kan.
Alsof het niet op kan bevat vooral het middengedeelte nog een aantal andere verhaallijnen, van wisselend belang. En hier gaat het mis, weer mis. Dat gedeelte duurt veel te lang, de aandacht voor allerlei bijzaken, zoals de verbouwing van de badkamer van Frieda, is veel te groot. Hoewel het niet slecht is geschreven wordt het een traag, onoverzichtelijk en rommelig verhaal.
Doch net op het moment dat je je afvraagt of de auteurs geld per pagina moeten verdienen en om die reden de plot zich treiterig traag laat ontwikkelen komt het eindelijk weer op gang. Het einde vergoedt dan weer veel, maar lang niet alles.
Wachten op woensdag is een matige thriller, passend in de tot nu toe tamelijk teleurstellende reeks. Het kan niet tippen aan de eerdere, losstaande thrillers van het duo. Zoals gezegd, te veel (overbodige) en te ver uitgesponnen verhaallijnen, personages die zich nauwelijks ontwikkelen, en een plot dat van soms lachwekkende toevalligheden aan elkaar hangt.
Wachten op woensdag
Frieda Klein
Thriller
Ambo Anthos
31 mei 2013
E-boek
462
Irving Pardoen, Cecile de Hoog
Een klein meisje vindt het lichaam van haar moeder, die met bruut geweld om het leven is gebracht. Het politieonderzoek brengt een geheim leven aan het licht maar niet de moordenaar.
Een gepensioneerde journalist reist door Engeland om ouders van vermiste meisjes te interviewen.
En Frieda Klein wordt met tegenzin in deze twee zaken gezogen, terwijl ze herstellende is van de wrede aanslag die ze ternauwernood overleefde.
Wachten op woensdag is een verhaal van verborgen levens, verdwenen meisjes en van de obsessies van diegene die verder kijkt dan de façade van het dagelijkse leven, met alle gevolgen van dien.
