Wat heb ik in de afgelopen maand gelezen en welk boek is mijn boek van de maand geworden?
In het vorige jaar al begonnen aan de dikke pil van Johan Harstad, Max, Mischa & het Tet-offensief. Een aantal uitzonderlijk sterke passages en een (kleiner) aantal die niet zo boeiend zijn. Het mag de pret niet drukken, het is een boek waaraan veel te genieten valt.
Ik zit er eens dicht op. Meestal lees ik prijswinnende boeken niet of pas jaren na het jaar van bekroning. De tolk van Java van Alfred Birney is een meeslepend, soms huiveringwekkend en vooral indringend verhaal. Prachtig geschreven en “onvergetelijk”.
En dan weer eens een boek van de oude meester, Jeroen Brouwers. Dit keer Geheime kamers. Boeiende karakters, goed uitgewerkt en geschreven in een bijna uitbundige stijl. En dus weer een goed boek van deze auteur.
Ik had Sally Rooney gezien op Crossing border, een merkwaardig dubbelinterview met Franca Treur. Het heeft mij wel benieuwd gemaakt naar haar debuut, Gesprekken met vrienden. Het viel niet mee. Kon niet aan mijn verwachtingen voldoen helaas.
En weer een debuut: Salomé van Jojanneke Buschgens. Goed geschreven, vlot verhaal, soms iets te. Mag qua opbouw wel wat rustiger, de gesprekken mogen scherper, maar zeker een aangenaam boek en verdienstelijk debuut.
“I prefer not to”. De gevleugelde woorden van Bartleby, de klerk uit het gelijknamige boek van Herman Melville. Moet hem een dubbel gevoel hebben gegeven: één van de eerste verhalen die hij niet voor brood schreef maar het zette wel zijn daling qua populariteit in gang. Heerlijk verhaal, compact en toch veel inhoud.
De beurt aan een non-fictieboek, De economie van goed en kwaad van de Tsjech Tomáš Sedláček. Een man met een overdonderende podiumpresentatie, onderhoudende spreker. Zijn boek mag er ook zijn, leerzaam en een stevige aanzet om heel anders aan te kijken tegen economen en hun pseudowetenschap. Zeer interessant!
De ketelmuziek was (bijna) oorverdovend, maar het viel tegen. De macht van Naomi Alderlin niet bepaald goed geschreven, het verhaal begint ijzersterk maar zij weet er geen passend vervolg aan te geven.
Nu pas? Ja, nu pas de eerste thriller. Wachten op woensdag van het gerenommeerde duo Nicci French. De serie rond Frieda Klein kent sterke momenten maar blinkt ook uit door een overdaad aan nauwelijks interessante / relevante personen en gebeurtenissen. Als ze zich zouden beperken tot een enkele verhaallijn zou het ouderwets goed zijn.
Het was moeilijk om tot een boek van de maand te komen, er zijn een paar kandidaten. Toch kies ik voor De tolk van Java van Alfred Birney. Van dit verhaal is het meest blijven hangen en in dit geval is dat wat mij betreft doorslaggevend.
