Weer een heerlijk verhaal!
Andrea Camilleri is een echte laatbloeier. Hij is pas serieus werk van zijn schrijversloopbaan gaan maken op een leeftijd dat vele anderen het bij geraniums houden. Hij heeft veel succes met zijn boeken met Commissaris Montalbano in de hoofdrol en inmiddels zijn er heel wat verhalen met deze hoofdrolspeler verfilmd. De hond van terracotta is een goed voorbeeld van wat hij in zijn mars heeft.
Commissaris Montalbano krijgt weer eens een bijzondere zaak op zijn bord. De (letterlijk) inleidende beschietingen zorgen voor de nodige onrust in maffialand. Op zijn sterfbed fluistert een van de grote jongens hem wat in het oor. Montalbano krijgt een tip over een geheime opslagplaats van wapens. Hij maakt er een mooie show van teneinde te voorkomen dat de criminele vakbroeders van de overledene een idee krijgen van wie de tip afkomstig is. Het scheelt wat mogelijke wraakacties.
Maar De hond van terracotta gaat vooral over een heel andere kwestie. Achter de grot bevindt zich een nauwelijks zichtbare ruimte, een grot in een grot. Hij vindt daar de verstrengelde skeletten van twee personen. Met in die ruimte een pot met munten en, daar is ie dan, een fors beeld van een hond van terracotta. Het kost wat moeite om te achterhalen maar het blijkt te gaan om twee personen die al een halve eeuw dood zijn. De oorzaak is allerminst natuurlijk.
Vanaf dat moment gaat de aandacht van de eigenzinnige commissaris uit naar deze zaak, ook al is het opsporen van de dader nauwelijks mogelijk, noch relevant. Hij kan het niet laten, maar hij is er niet de persoon naar om lopende en urgentere zaken te laten lopen. Hij heeft het er maar druk mee.
Montalbano is een tobber met een nogal onrustig privéleven. Mede door zijn werk zorgt dat voor een slechte nachtrust met als gevolg een hoop chagrijn en de nodige botheid. Maar hij is ook een doordouwer. Wat hij wil dat gebeurt zal gebeuren. En hij is voor de duivel niet bang. Camilleri laat door zijn stijl en toon zien dat zo’n type anders in het leven kan staan dan de stereotiepe Scandinavische somberman of de Amerikaanse rouwdouwende hardboiler. Een welkome afwisseling in thrillerland!
Als je een thriller wilt lezen met een intelligent plot, waarvan je gaandeweg nog wat wijzer wordt, waar de lach nooit ver weg is, met veel aandacht voor couleur locale en waarbij het water je in de mond loopt van de beschrijvingen van de culinaire genoegens dan kun je niet om Camilleri heen! De hond van terracotta is een fraai staaltje van zijn kunnen!
Commissaris Montalbano
Thriller
Serena libri
15 april 2002 (oorspronkelijk 1996)
Paperback
328
Marieke van Laake
Commissaris Montalbano van de recherche van Vigata op Sicilie, vindt - na een tip - in een grot de verstrengelde, gemummificeerde lichamen van een man en een vrouw, vergezeld van attributen voor een begrafenis- en opstandingsritueel volgens christo-islamitische traditie. Na een erg ingewikkeld historisch-cultureel onderzoek ontdekt hij dat het hier gaat om een Italiaans meisje, Lisetta Moscato en een nazi-matroos, Mario Cunich, die in 1943 werden vermoord terwijl ze een verboden liefde bedreven. Het is een onderzoek waar de commissaris helemaal in op gaat. Het voert hem terug naar zijn persoonlijke roots en naar het socioculturele verleden van het eiland: mythologie, maffia, het prachtige, geheimzinnige landschap, de gevarieerde keuken.
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.