April 2018

Wat heb ik in de afgelopen maand gelezen en welk boek is mijn boek van de maand geworden?

April begon uitstekend met Het genootschap van onvrijwillige dromers van de Angolese auteur José Eduardo Agualusa. Een mooi plot, boeiende personages, een perfect evenwicht tussen rauwe werkelijkheid en dromerige mystiek en een taalgebruik dat daarmee in volstrekte harmonie is.

Het was een tijd geleden dat ik van Gunnar Staalesen iets had gelezen. Nu ik weer kennis heb gemaakt met zijn werk begrijp ik dat hij niet meer hoog op mijn prioriteitenlijst staat. De vrouw in de koelkast (recensieboek) is een ouder werk van hem. Niet onaardig maar het ontstijgt nauwelijks het niveau van een spannend jongensboek.

Gevolgd door Is daar iemand van Wouter van Noort. Het gaat over de verslavende werking van sociale media en smartphones. Weinig nieuws onder de zon. Er zijn meer boeken over dit onderwerp geschreven en veelal betere.

Dit boek gaat ook over aandacht en afleiding, Kairos van Joke Hermsen, maar over nog veel meer. De essays in Kairos zijn inspirerend. Joke Hermsen houdt een hartstochtelijk pleidooi voor een andere beleving van de tijd, een tijd waarin bevlogenheid, bezieling en inspiratie sterker zijn dan het monotone ritme van de klok van Chronos, de dictatuur van de agenda en smartphone.

Voor deze schrijver heb ik een zwak. De hond van terracotta van Andrea Camilleri is weer een fraai staaltje van de vertelkunst van deze Italiaan. Heerlijke politieromans, intelligente plots en een soort humor die mij enorm aanspreekt.

Ik heb het al vaker geroepen: deze schrijver is volkomen ten onrechte nauwelijks bekend. Van de wereld is inmiddels de elfde roman van Peter Drehmanns en weer is het een goed verhaal, prachtig geschreven, mankeert niets aan. Hopelijk lukt het zijn nieuwe uitgever om hem meer in de schijnwerpers te krijgen!

Kindertijd van Carl Frode Tiller is het vervolg op het prachtige Jeugdjaren. Hetzelfde concept: een man die zijn geheugen kwijt is roept bekenden en familie via een advertentie op om brieven aan hem te schrijven. Ook in dit boek zijn er weer drie hoofdrolspelers. Hun brieven worden afgewisseld met schetsen uit hun dagelijkse leven. Weer prachtig en ondanks dat de verrassing er nu wel af is vind ik dit boek weer zeer de moeite waard.

Al die tijd de duivel van Donald Ray Pollock. Wat een ontdekking is deze schrijver! Eerder al genoten van zijn korte verhalen in Knockemstiff maar dit boek is nog een stuk beter. Geweldig geschreven en een onvergetelijk verhaal!

De onzichtbare gorilla van Chabris en Simons. Over illusies. De titel is gebaseerd op het bekende experiment waarbij mensen moeten tellen hoe vaak een bal wordt overgegooid maar de dansende gorilla die secondenlang in beeld is niet opmerken. Leuk, informatief, maar helaas ook weinig verrassend als je al meer van dergelijke boeken hebt gelezen.

Weer een paar uitstekende boeken gelezen deze maand. De favoriet is Al die tijd de duivel van Donald Ray Pollock.

Zie hier links naar eerdere afleveringen.