Boek versus beeld #3 De stad der blinden / Blindness

Het boek is beter dan de film. Met zo’n opmerking is het altijd gemakkelijk scoren. Maar klopt het ook of is het een staaltje interessant doen zonder onderbouwing. Ik waag een poging om tot een gemotiveerder oordeel te komen aan de hand van mijn eigen ervaringen.
Een en ander is uitsluitend mijn mening!

Er zijn vier punten te verdelen: ex aequo, een kleine overwinning of een afgetekende zege.
De stad der blinden (Blindness) neem ik als derde onder de loep.

 

Het boek
De stad der blinden was mijn kennismaking met Nobelprijswinnaar José Saramago. Dat was even schrikken. Enorm lange zinnen, soms meerdere pagina’s lang, bijzondere interpunctie en niet met name genoemde personen. De schrik was snel voorbij en sloeg om in grote bewondering: hoe is het mogelijk om zo te schrijven en toch greep te houden op het verhaal en met je zinsbouw niet uit de bocht te vliegen! Waarmee vertaler Harrie Lemmens meteen ook maar de verdiende pluim in ontvangst mag nemen, wat is dat goed gedaan!
In het kort het verhaal:

Een rij auto’s staat te wachten voor een rood stoplicht. Als het licht eindelijk op groen springt, trekt de eerste auto niet op, tot groeiend ongenoegen van de automobilisten erachter. Als ze het portier opentrekken, treffen ze een wanhopige bestuurder aan, die alleen maar kan uitbrengen dat hij van het ene op het andere moment blind is geworden.
Deze openingsscène is de katalysator van een reeks verbijsterende gebeurtenissen, die algauw apocalyptische vormen aanneemt. De blindheid blijkt besmettelijk: al snel ziet een groot gedeelte van de bevolking van Lissabon niets meer. Alle slachtoffers worden in een ziekenhuisgeïsoleerd. Binnen korte tijd spelen zich daar verschrikkelijke taferelen af,die de vraag naar goed en kwaad haast ondraaglijk actueel maken.

Wat mij betreft een onvergetelijk verhaal, de kennismaking met deze schrijver is zeer goed bevallen. Lees meer over mijn bevindingen via deze link.

De film
Eerlijk gezegd zag ik er tegenop om deze film te zien. Bang omdat de magie en de boodschap van het boek mogelijk niet overeind zou blijven, maar ik heb hem toch maar bekeken.
En het viel reuze mee. Het leek bijna onmogelijk om de rauwe, dystopische sfeer goed uit te beelden op dezelfde ingetogen en toch indringende wijze als Saramago in zijn boek heeft gedaan. Sommige scènes uit de film zijn onvergetelijk, met name de groepsvorming, de onderlinge rivaliteit, de verloedering, de mensonterende praktijken in het van de buitenwereld afgesloten gebouw, inclusief diefstal en verkrachtingen blijven hangen. Dat er in de film iets meer aandacht is voor de mens en voor relaties dan in het boek is niet storend.
Er blijkt weinig voor nodig om elke vorm van beschaving kwijt te raken en dat is heel goed verfilmd.

Conclusie
Boek en film vind ik allebei bijzonder goed. In de film kunnen onmogelijk alle facetten uit het boek goed worden belicht, maar de essentie is goed overeind gebleven. Hoewel het boek mij net een tikje meer aanspreekt is het verschil in waardering met de film zo klein dat ik dat niet in punten wil uitdrukken. En dat betekent een gelijke score: 2 – 2.

Tussenstand
Waarmee de tussenstand nu is: 7 – 5 voor het boek

Zie voor eerdere afleveringen:
#1 Knielen op een bed violen
#2 No country for old men

NB: over de uitslag mag worden gecorrespondeerd maar hij staat wel vast.

Wordt vervolgd.

Share

3 gedachten over “Boek versus beeld #3 De stad der blinden / Blindness”

  1. Mooie vergelijking weer. Ik snap dat je even aan de schrijfstijl moet wennen. Ik had dat met ‘Het verzuim van de dood’.
    ‘Stad der blinden’ staat nog steeds ongelezen De film ook nooit gezien.

    Beantwoorden
    • Dank. Het verzuim van de dood heb ik ook gelezen, vind het wel weer een origineel gegeven. Maar ik vind De stad der blinden toch wat beter.

      Beantwoorden

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.