Kleingoderij – Terry Pratchett

Kleingoderij van Terry PratchettLichte tegenvaller 

Terry Pratchett heeft met zijn Schijfwereldreeks een geheel eigen universum geschapen. Het is een wereld die ongetwijfeld ook bewoond zal worden door “gewone” mensen, maar die komen in zijn boeken nauwelijks voor. Wel heksen en tovenaars, de Dood als personage en allerlei mafkezen en voorwerpen met een eigen stem en karakter. In Kleingoderij, deel dertien, is de hoofdrol weggelegd voor de eenvoudige ziel Broeda.

Een veelheid van onderwerpen

Maar hij niet alleen. De god Om die een paar jaar door het leven in de gedaante van een  schildpad is zijn metgezel. De god die in die  gedaante tot de conclusie komt dat religie alleen maar kan bestaan omdat er mensen zijn die bereid zijn te geloven. Zonder dat verliest ook een machtige god zijn bestaansrecht.
Broeda en Om maken een merkwaardige reis met een even merkwaardige missie. Die reis is de kapstok voor een verhaal waarin Pratchett weer verschillende zaken op de korrel neemt. De tanende macht van religie in de middeleeuwen, de opkomende rol van de wetenschap, de angstaanjagende rol van de inquisitie, afgewisseld met gedoe van wijsgeren en heel oude bibliotheken die verloren dreigen te gaan en dringend gered moeten worden.

Te veel van de hak op de tak

Terwijl Pratchett in eerdere delen er redelijk goed in slaagde om een rode draad te laten overheersen lukt hem dat in Kleingoderij veel minder goed. Op zichzelf zijn het onderwerpen die wel enig verband met elkaar hebben, maar de sowieso nogal springerige stijl gaat tegenstaan als er te veel verschillende zaken aan bod komen.

Humor valt tegen, personages zijn kleurloos

De humor in dit boek bevalt mij minder goed, voor zover aanwezig. Wellicht is het dringend noodzakelijk om een stevige bijbelkennis te hebben om een en ander op waarde te kunnen schatten; mij ontging geregeld de clou van verschillende voorvallen.

De personages vond ik evenmin boeiend. Dat is vrij uniek, omdat Pratchett er in elk voorgaand deel wel in slaagde om een aansprekend figuur in een hoofd- of bijrol te presenteren. De korte rol die Dood in Kleingoderij speelt is te minimaal om dit te compenseren.

Tegenvaller

Kleingoderij wordt door volgers de hemel in geprezen en één van de betere delen in de reeks genoemd. Het ontgaat mij waarom. Weliswaar zijn er genoeg mogelijkheden en onderwerpen om er een topper van te maken, maar het is nu een enigszins smakeloze brij geworden van ingrediënten die op zichzelf goed kunnen smaken maar samengevoegd in een tegenvallend product resulteren.

Meer informatie over het boek:

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.