Het feest van oudejaar, met drank en eten
Met tranen, kussen – vuurwerk bovendien
Het meest uitbundig vierde dat misschien
Mijn ome Niels – ik zal hem nooit vergeten
De laatste keer nog, na een glas of tien
Was hij weer zo rumoerig en bezeten
Alsof hij van tevoren scheen te weten
Dat hij het nieuwe jaar maar kort zou zien
’t Werd twaalf uur, het vuurwerk spatte rond
Oom joeg de brand in een van zijn sigaren
En stak daarmee zijn rotjes aan, maar toen…
Hij wierp iets weg, hij stak iets in z’n mond
Om met een klap, een doodklap te ervaren
Dat hij dat andersom had moeten doen
O jee, Jan, dat is nou niet vreedzaam het nieuwe jaar ingaan! Wat een afgang om zo te gaan. Desalniettemin, laat ik je mijn allerbeste wensen aan jou sturen voor een heel goed Nieuwjaar! Met heel veel mooie boeken, uiteraard!