December 2018

Wat heb ik in de afgelopen maand gelezen en welk boek is mijn boek van de maand geworden?

In december heb ik zeven boeken gelezen. Geen echte uitschieters naar mijn mening, naar boven noch naar beneden. Gemiddeld was het een heel aardige leesmaand.

Watergraf van Simon Beckett was de eerste. De reeks met David Hunter in de hoofdrol kent geen zwakke delen. Dat geldt ook voor deel vijf, hoewel dit wel de eerste was waar ik wat bedenkingen bij had. Iets te veel kunstgrepen om de plot sluitend te krijgen en iets te veel herhaling, maar al met al is er verder weinig mis mee.

Deze werd gevolgd door Wolken &c. van Donald Niedekker. Een nogal wonderlijk boek omdat er nauwelijks sprake is van een plot. Toch vond ik het heel aardig, met mooie observaties van de natuur en van het stadsleven. Het gaat over de wording van een roman, een proces waarvoor de auteur verschillende plaatsen aandoet.

Ik ben wel een liefhebber van de reeks rondom Commissaris Montalbano door Andrea Camilleri. Intelligente plots, een hoofdpersoon die verschrikkelijk humeurig kan zijn en prachtige sfeertekeningen van het maffiose leven op Sicilië. De gestolen twaalfuurtjes vind ik één van de betere delen in de reeks.

Absalom, Absalom! door William Faulkner was de volgende. Complexe vertelstructuur, lange zinnen die te vaak herlezing nodig hadden om te kunnen begrijpen. Zo vaak dat het onnodig veel moeite kostte om het verhaal te kunnen volgen.

En toen nog een oudje: Babbitt van Sinclair Lewis. Prachtig verhaal over het Amerika van de jaren twintig met een zeer fascinerende hoofdpersoon. Zijn snobisme, zijn amechtige pogingen om door de elite te worden geaccepteerd, heerlijk. De bijna onvermijdelijke (in zijn geval) midlifecrisis kondigt zich al ruim van tevoren aan. Prachtig om te lezen hoe zijn leven dan een puinhoop dreigt te worden.

Heterdaad van Johan Harstad. Een tussendoortje, zeg maar bijvangst tijdens het schrijven van het imposante Max, Mischa & het Tet-offensief. Soms geestig, soms flauw, Harstad  schroomt niet om het thrillergenre op de hak te nemen, en zichzelf spaart hij ook niet.

Met de eerste in de reeks met Carol Jordan & Tony Hill in de hoofdrol, getiteld De sirene sloot ik december af. Val McDermid weet wat schrijven is. Die kwaliteiten had zij hard nodig om een verhaal over een seriemoordenaar met te veel voorspelbare elementen naar een acceptabel niveau te tillen.

Zoals gezegd geen echte uitschieters, maar toch was de keuze van mijn favoriet over december niet al te moeilijk: Babbitt van Sinclair Lewis.

Zie hier links naar eerdere afleveringen.

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.