Boek versus beeld #9: De rest van de dag

Het boek is beter dan de film. Met zo’n opmerking is het altijd gemakkelijk scoren. Maar klopt het ook of is het een poging om interessant te doen zonder onderbouwing. Ik waag een poging om tot een gemotiveerder oordeel te komen aan de hand van mijn eigen ervaringen.
Een en ander is uitsluitend mijn mening!

Er zijn vier punten te verdelen: ex aequo, een kleine overwinning of een afgetekende zege.
Inmiddels al aflevering #9: De rest van de dag (The remains of the day) door Kazuo Ishiguro.

Het boek
Dat heb ik gelezen in april 2019. Het stond al een tijdje op mijn nog te lezen lijst maar het was er nog niet eerder van gekomen. De auteur heeft hiermee The Booker prize gewonnen en in 2017 werd aan hem de Nobelprijs toegekend. Hij heeft door gedoe binnen het comité nog geen opvolger.

Het boek vond ik geweldig, zie mijn bespreking. Prachtige taal, soepele overgangen tussen heden en verleden, een ontluisterend portret van de hoofdpersoon, butler Stevens en een verhaal dat heel subtiel is verteld.

In het kort het verhaal:
Mr Stevens, een ouder wordende Engelse butler, blikt terug op zijn leven, in het bijzonder op de jaren dertig en veertig, toen hij in dienst was van lord Darlington. Zijn leven lang heeft hij zijn waardigheid afgemeten aan de waardigheid van zijn werkgever. In zijn gewetensvolle houding een ‘groot’ butler te zijn, blijkt Stevens echter de ware aard van de gebeurtenissen verkeerd te hebben ingeschat, en moet ook hij achteraf bekennen dat lord Darlington ongewild en ongeweten een pion is geweest in de handen van Hitler en ambassadeur von Ribbentrop.

De film
De film heb ik gezien vlak nadat ik het boek had gelezen. Deze vond ik bijzonder goed. De hoofdrollen zijn geweldig vertolkt: Emma Thompson overtuigt in de rol van huishoudster juffrouw Kenton, maar het is toch vooral Anthony Hopkins die schittert als de butler. Bijzonder goed!

Het verhaal komt goed uit de verf en als film is The remains of the day zeer geslaagd; ruim twee uur volop genieten! Toch enkele opmerkingen:

• Het is nogal merkwaardig dat de nieuwe landlord in de film een andere is dan in het boek. In het boek is dat de Amerikaan Farraday, die verder een bescheiden rol heeft. In de film is dat de Amerikaan Lewis; deze komt ook voor in het boek maar daarin is zijn rol vooral cruciaal in een bijeenkomst van hooggeplaatsten, een rol waarin hij een standpunt verwoordt dat nogal afwijkt van dat van de anderen. In de film komt Farraday niet voor.
  Het is verder niet zo ernstig maar als je de film ziet kort na lezing van het boek ben je toch even op het verkeerde been gezet.
• Het boek is subtieler. Er gebeurt nogal veel. In het boek blijft dat veelal onder de oppervlakte, in de film is een en ander wat explicieter. Het kan moeilijk anders, maar dat is nu net een belangrijke reden om meestal de voorkeur aan het boek te geven. Ook de emoties worden in de film nadrukkelijker getoond dan in het boek.
• Wat in het boek een bijzonder detail is komt in de film niet aan de orde. Het gaat om de kansloze pogingen van Stevens om losser, meer gevat en humoristisch over te komen, zich spiegelend aan Farraday. Juist dat benadrukt de vormelijkheid van Stevens, een prachtig detail in het boek, een gemis in de film.

Conclusie
Op basis van deze opmerkingen heeft het boek mijn voorkeur, maar: het zijn de glansrollen van beide hoofdrolspelers in de film die blijven hangen en voor voldoende compensatie zorgen. Een gelijkspel: 2 – 2.

Tussenstand

Waarmee de tussenstand nu 23 – 13 is voor het boek.

Zie voor (links naar) eerdere afleveringen de pagina Boek versus beeld :

#1 Knielen op een bed violen
#2 No country for old men
#3 De stad der blinden / Blindness
#4 Voltreffer / One shot
#5 Mannen die vrouwen haten
#6 We moeten het even over Kevin hebben
#7 Shutter Island
#8 Ver weg van het stadsgewoel

NB: over de uitslag mag worden gecorrespondeerd maar hij staat wel vast.

Wordt vervolgd.