Langs het voorjaar staan
als langs helder water
van vijvers en kanalen
meisjes, strak gespannen,
meisjes, bijna vrouwen,
jonge populieren.
Donkerglanzend hout
van smalle ledematen,
lichtglanzend geritsel
van luchtblauw verlangen
in de groene kruinen.
Als zij door het park gaan
weten zij soms bijna
niet te onderscheiden
wie zij zijn, zichzelf of
langs de waterzijde
de van leven volle
bomen, die omhelzend
het helder water kaatst.
