Geplastificeerd – Jannah Loontjes

Boven de daken rekt een onverschillige
lucht zich uit. Buiten nieuwbouwmuren
gapen blokkenwijken gelaten. En hier lig ik,
huisnr 6, in het rechte rijtje van buren.
–
Verscholen tussen lakens. Oren in koepels.
Handen, knieën om mijn kin. Nog zo’n ochtend.
Nog zo’n illusie van nieuw begin. Het huis krimpt.
–
Minuten kruipen. Ik ben een klein product.
Een tablet in plastic opgesloten. Een paracetamol.
Een stip in civiel patroon van de doordrukstrip.

Eerder verschenen op Meander, met analyse van Inge Boulonois