Op een haar – Wiljan van den Akker

Ik was ruimschoots op tijd.

Uiteraard. Als er iets niet
kan wachten dan is het wel
een dood mens in een kist
waar aarde overheen moet.

Had ik een jas gedragen
– het was onverwacht warm
voor de tijd van het jaar –
ik had hem weg laten hangen

was op een later moment
dus op een andere plek
stil de schuifelende rij
langs de kuil in geschoven

had de stoet die nog afscheid
moest nemen niet kunnen
kruisen op het punt waar jij
stond en mij groette met
al die wind en zon in de rug.

Ik zou je op een haar na
en voor altijd hebben gemist.