In het heelal is altijd wat te doen.
Sterren, planeten razen door elkaar
en moeten in banen worden geleid.
Melkwegstelsels in kaart gebracht
en onderhouden, clusters uiteen-
gerafeld. Altijd druk, altijd druk.
En dan die reizigers,
altijd hun geliefden kwijt, altijd weer.
Kosmische stormen trotserend
zweven zij die grote ruimte in
en vereenzamen.
Er valt gelukkig ook te lachen.
Lekker ineens verdwijnen
in zo’n sympathiek zwart gat:
eeuwig geborgen. Maar dan…..
Een twee drie supernova hoepla,
daar ben ik weer.
Daag.
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.