‘Ik wil je man zijn.
Ik wil dat je geen ander meer verwacht.
Ik zal geen ander meer verwachten.
‘Ik stuurde dit niet weg
ik wachtte zeven jaar.
Toen schreef ik hem zevenmaal over:
een voor jou
een voor een ander (wit)
een voor een ander (zwart)
een voor iemand toen ik tien was
een voor mijn dochtertje
een voor mijn moedertje
een voor die altijd al komende
ritselend tegen mijn raam als het waait
(rood), nooit gezien nog.
En ik viel in een diepe slaap.
Ik ontwaakte een vroege morgen
met aan mijn zijde zeven brieven,
mijn geslacht in kramp gestrekt
van oud bloed dat niet doorstroomt,
en handen in een gebaar van verscheuren
Maar ik verscheurde ze niet.
