Raad eens wie we tegenkwamen – Ester Naomi Perquin

Er was toch al met tegenzin, dat bleef je zien, een bankje neergezet.
Hier dan, harde planken naast een boom,
als je zo nodig zitten moet.

Maar liefdeloos of niet; het bleef bezet. Een oude vrouw,
al in zichzelf gekrompen, half voorover, hoofd
onder de takken door en kin vooruit geschoven alsof alles haar
was overkomen, alles voor haar was gemaakt

zo was dat ook, zo keek ze je aan als je langskwam met je gewrichten
nog nauwelijks krakend, met blakend van gezondheid
je kinderen met liedjes zoekend naar eenden

en ze keek je aan dat je je schaamde dat je je niet vaker schaamde
dat je uit had geslapen, dat je net een nieuwe droger
was gaan kopen en vanavond pizza at

en dan lachte ze van denk jij maar niet dat jij
hier komt te zitten jongedame, had je wat

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.