De blindheid is bij je ook als je ziet en zo
zie je soms in een stadscentrum op een dag
in de zomer of herfst de stammen in ’t bos
of de wateren van het moeras dat daar blonk
of lag, lang vóór de stenen. Iets regeert je,
het is de blindheid in het bloed, het is in
de sissende zweep die je niet hoort, niet ziet,
het is de stap om de straathoek, klauw
en snavel onhoorbaar boven je suizend. Roof is
in de zachtmoedigheid, oorlog gaat schuil
vóór en achter de vrede. Berkenstammen rijzen
bij klaarlichte dag of nacht op het plein, niet
te zien voor de verblinden, en de zienden
verschrikken zij als het koude oog in de zeis.
—
Meer over H.H. ter Balkt
