Neurologie – Femke Vindevogel

ik negeer soms dat ik een patiënt ben
en bestijg dan veertien verdiepingen
in de traphal van het ziekenhuis
omdat de lift naar ziektes stinkt

in het trappenhuis streeft een verpleegster
naar haar dagelijkse tienduizend stappen
een dokter gunt zichzelf drie verdiepingen
om een broodje met krabsla te eten

ik negeer graag dat ik een patiënt ben
bekijk in de wachtzaal de legostad
aan mijn voeten rijdt een tram
daar beneden passeert het leven

in de gang zoemt een elektrische rolstoel
als een vastzittende bij
een infuus laat een sloffende mens uit
en ik negeer dat ik een patiënt ben

ik koop een fruitmand en een kaartje
breng een bezoek aan mezelf

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.