Dit is geen brief. Er kwam geen postbode aan te pas.
dit ligt al jaren in de kledingkast, onder een stapel
truien, te wachten op een tijd die beter is.
Postzegels zijn vleugels en vleugels zijn schaars
in deze tijd. Niets komt tegenwoordig meer aan.
Zelfs iets wat niets is kan dus bestaan.
Ik weet niet wie je bent en andersom en of
dat ooit nog gaat veranderen: ik had ooit
een glazen bol, maar die is stuk. Ik leef
met in mijn zakken de scherven van geluk.
Dit is geen brief aan jou, van hoe je ooit
het wachten waard, van hoe je zacht
en mooi en lief –
dit is geen brief.
—
