April 2020

Mooie leesmaand

Het min of meer gedwongen binnen vertoeven heeft als voordeel dat er veel tijd is om aan lezen te besteden. Het kostte niet veel moeite om in april aan acht boeken te komen. Het zijn merendeels boeken waar ik met plezier aan terugdenk.

Welke boeken heb ik dan in de afgelopen maand gelezen en welk boek is mijn boek van de maand geworden?

Het eerste boek van april was Pessimisme is voor losers. De ondertitel is Op de rand van een nieuwe tijd. Dat het voorjaar van 2020 beheerst zou worden door een gemeen virus konden de schrijvers niet weten. Toepasselijk is het wel, maar niet om de redenen die zij aanvoeren. Later mag ook, de boodschap is ook later nog bruikbaar.

Margaret Atwood reken ik inmiddels wel tot mijn favoriete auteurs. Kattenoog is een heruitgave van de roman die al uit 1988 stamt. Over Elaine die in haar jeugd wordt gepest en op geheel eigen wijze wraak neemt. Toch komt zij nooit van die ervaring af. Prachtig, meeslepend en gewoon weer een goede Atwood.

Ik had er zo veel van verwacht, maar De Nix van Nathan Hill kon mij helaas niet erg overtuigen. Een aantal passages zijn sterk maar er staat ook veel overbodigs in en er worden veel pagina’s besteed aan relatief onbelangrijke gebeurtenissen. Geen verloren tijd maar ik had op meer gehoopt.

Van Catherine Poulain had ik nog nooit gehoord. De fruitplukkers is haar tweede roman en die is mij goed gevallen. Aangrijpend verhaal over het harde leven van seizoenarbeiders, die het moeilijk hebben met hun werk, hun werkgevers en vaak ook nog met elkaar.

Jaan Kross is zo’n schrijver die ik al langer in het vizier heb maar van wie ik nog niets had gelezen. De heruitgave van De Gek van de Tsaar, Kross is in 1920 geboren, was een mooie aanleiding om daarin verandering te brengen. Het is een prachtig verhaal vol dubbele bodems, sterke personages en het geeft een mooi tijdsbeeld. Jammer van de uitvoering die, ondanks de mooie cover, behoorlijk slordig is.

En dan iets geheel anders. Kent u die van die oom die drie broers heeft die allemaal Piet heten, behalve Kees want die heet Klaas. Oude grap, maar qua namen is Kintu van Jennifer Nansubuga Makumbi net zo verwarrend. Het maakt de verhalen en de rode draad lastig te volgen. Je moet er moeite voor doen maar het is het zeer zeker waard!

Ook Jane Gardam reken ik inmiddels wel tot mijn favorieten. De paar boeken die ik van haar heb gelezen zijn mij heel goed bevallen en ook Een trouwe vrouw vond ik weer zeer overtuigend.

En dan de laatste van april: 1794 van Niklas Natt och Dag. Voor een deel vergelijkbaar met zijn debuut, 1793, maar toch ook weer anders. Heerlijke verhalen die de sfeer van het Zweden aan het einde van de achttiende eeuw heel mooi weten op te roepen. Genieten.

Het was weer een mooie leesmaand! Er zijn meerdere boeken die ik met veel plezier heb gelezen maar de favoriet is De Gek van de Tsaar. Aanrader van een schrijver van wie ik meer wil lezen.

—

Hier de link naar eerdere afleveringen