De woorden aanraken – Carl Norac

Als kind wist ik dat je het vel van de woorden aan kunt raken,
dat bomen op hun eigen tempo lopen
en met elkaar praten zonder echt op hun wortels te letten.

Als kind wist ik alles, alleen niet dat je daarna af moet leren.
En terugkeren naar de weg waar we verdwaalden,
de keitjes negeren die in andere levens werden gelegd,
er nu en dan eentje oprapen, daarna het eerste pad
inslaan dat daarom verzoekt.
Als kind wist ik dat je het vel van de woorden aan kunt raken,
dat hun opperhuid bezaaid is met betekenis,
die vaak ietwat verhuld blijft, zoals het hoort.
Die woorden leerden mij, gevoelig joch,
dat met één vaag gebaar het heelal wordt getekend.