Een voor een gingen de dingen op vakantie.
Auto’s groeiden vast aan het asfalt,
winkelcentra raakten leeg.
De dagen van de week losten op.
We leefden verder in maanden
die vervaagden tot seizoenen.
De tuin groeide op tot een jungle
uit gewassen die we hadden geplant
toen alles nog open was.
Soms waren we bang, maar bang blijf je
geen leven lang. We maakten ruimte, stap
na stap liepen we achteruit naar de zijlijn.
Wat bleef: een kleinere wereld om te bewonen,
een hemel vol vogels en sterren, het geluk
van wie bestaat om te bestaan.
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.