Ontlijven – Marten Janse

Mijn lijf leren kennen
om het los te laten
oplossend in zee
verdampend in lucht

Kijk, het communiceert
tot in de haarvaten
deint op de tijd, laat
de klok aan z’n lot over

Horizontaal en verticaal
lawaai dat ook leven is
We zeggen plots hetzelfde
twee zielen, een gedachte

Jij omhelst me van harte
‘Daar ben je’, zeg je
‘Ja, ik ben er’, zeg ik
En we laten elkaar los

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.