Juli 2020

Juli 2020 was een leesmaand zonder grote uitschieters en gelukkig zonder grote tegenvallers, hoewel er één tussen zat die maar matig beviel.
Ik heb acht boeken gelezen, dat is een vrij gemiddelde score.

Welke boeken heb ik dan in de afgelopen maand gelezen en welk boek is mijn boek van de maand geworden? In chronologische volgorde maar weer.

Het begon met Beest van Ane Riel. Hars was mijn kennismaking met haar en dat vond ik bijzonder goed. Dat wekt verwachtingen. Die werden niet helemaal ingelost, maar al met al was dit wel weer heel goed, maar niet bijzonder.

Ook de tweede was een tweede boek van een schrijfster die met haar eerste boek, Het zoutpad, veel indruk maakte. De wilde stilte heeft een iets andere sfeer, weemoediger. Een groot deel is het gewoon een goed boek, maar op het moment dat het echtpaar Raynor en Moth weer op pad gaan voor een fikse wandeltocht raakt zij weer aan het niveau van de voorganger.

Hoewel ik het laatste boek van Jo Nesbø enigszins vond tegenvallen blijf ik toch nieuwsgierig naar zijn boeken. Het heeft even geduurd, maar de draad heb ik opgepakt met Het pantserhart. Lange tijd is het heel sterk maar hij voert de verwikkelingen te ver door. Daardoor is het langer en ingewikkelder dan nodig, beetje jammer.

Een boek dat veel indruk heeft gemaakt is Afscheid van de geesten van Nadia Terranova. Mooie stijl, boeiend en goed uitgewerkt thema, fijne sfeertekening. Kom maar op met meer!

Dit werd gevolgd door een sprookjesachtige novelle van Sofie Smit, Het is de liefde. Niet onaardig maar ook geen hoogvlieger.

Hier dan het minste boek van de maand, Ik weiger na te denken van Lotta Elstad. Het ligt niet zozeer aan de schrijfstijl, wel aan het verhaal en hoe het is uitgewerkt. Dat viel niet mee.

Dit was dan weer een heel aangename verrassing: De bekentenissen van Kornél Esti door Dezső Kosztolányi. Een auteur van wie ik alleen de naam kende, niet zijn werk. In de bibliotheek deed ik maar een greep en wat pakte dat goed uit. Heerlijke bundel verhalen over het alter ego van deze auteur. Genieten.

Het laatste boek van juli was het slot van de, alles overziende, ijzersterke trilogie Old Filth door Jane Gardam. De eerste twee delen waren prachtig, maar Laatste vrienden viel helaas een beetje tegen. Niet door de stijl en de sfeer, die zijn weer om van te smullen, wel door een deel van het verhaal. Daarin spelen enkele niet bijster interessante bijrolspelers de hoofdrol. Die voegen weinig toe aan wat we al wisten.

Het was al met al weer een mooie leesmaand! Er zijn meerdere boeken die mij goed zijn bevallen, zonder boven de rest uit te steken. Mijn favoriet over juli: Afscheid van de geesten van Nadia Terranova. Maar wel met een minimale voorsprong op enkele andere boeken.

—

Hier de link naar eerdere afleveringen