Bubbel – Bruno Vanspauwen

 

Gemiste kans

De reclamewereld is een ideaal onderwerp om te parodiëren. Een van de geestigste en meest treffende was van de mannen van Jiskefet, over het fictieve reclamebureau met de prachtige naam Multilul. Bruno Vanspauwen heeft zelf een behoorlijke loopbaan achter de rug in de wereld van reclame en marketing en heeft met Bubbel een verhaal geschreven dat die wereld op de hak neemt.

Verkopen van lucht

De titel is goed gekozen. Ongeacht de omvang van een bubbel, de inhoud is altijd hetzelfde: lucht. Kauwgom is er in verschillende varianten, een daarvan is dat je er grote bellen mee kunt blazen.

Bubbel gaat over een fabrikant van dat goedje. Het is een groot concern dat de adem van de concurrentie in de nek voelt hijgen. Om niet nog meer terrein te verliezen krijgt de vers aangestelde verantwoordelijke voor de marketing een enorm budget tot zijn beschikking. Hij komt met ideeën die door de ingedutte leiding met gemengde gevoelens worden ontvangen. Met een dergelijk budget zijn reclamebureaus bereid om alles uit de kast te trekken. Op papier dan, want zij zijn vooral goed in het verkopen van zichzelf en andere lucht. Wat volgt is een weinig verrassend verhaal dat verloopt volgens voorspelbare lijnen.

Alle clichés komen wel aan bod in Bubbel. De suffe leiding van het bedrijf die hun beste jaren al achter zich heeft gelaten. De nieuwe marketingman die de boel wil opschudden. De eigenaar van het reclamebureau dat de pitch wint is ook al iemand aan het eind van zijn carrière. Hij wil zijn bedrijf verkopen maar ziet in deze klant nog een mooie kans om de waarde nog even flink op te schroeven. Toch zou je met deze ingrediënten en met de achtergrondkennis van de auteur nog een heel aardig verhaal kunnen produceren, maar helaas.

Aaneenschakeling van clichés

Ook in andere opzichten blijft het steken in clichés. De gezwollen taal die hoort bij het verkopen van lucht. De overdreven aandacht voor uiterlijkheden, zoals de grootte en het motorvermogen van de auto. De luxereisjes over de hele wereld die vooral zijn bedoeld om zo veel mogelijk te zuipen op kosten van de klant. Een commercieel team dat na een succesje zelf maar een bureau start omdat zij denken dat zij het op eigen benen beter kunnen. De cynische kijk op de consument, die toch alles wel pikt.

De neerbuigende houding ten opzichte van vrouwelijke medewerkers die eigenlijk alleen maar trofeeën zijn. (Jiskefet parodieerde dat veel beter: “kom, hoe heet je ook weer, ben je naam even kwijt”, tegen een secretaresse met al vele vliegjaren op het fictieve kantoor, een niveau dat Vanspauwen nergens haalt).

Op de achterflap staat dat het een geestige inkijk geeft. Smaken verschillen, maar als je niet veel verder komt dan een langbenige medewerkster Nel te noemen vanwege haar Never ending legs is dat magertjes.

Het is jammer dat er niet meer van is gemaakt. Vanspauwen is in staat om een vlot lopend verhaal te schrijven. Dat is zeker een ding dat je hem moet nageven: het leest heel gemakkelijk, je vliegt er zo doorheen.

Dat is te weinig. Als je met die kwaliteiten niet veel verder komt dan een aaneenschakeling van clichés dan is de conclusie dat Bubbel een gemiste kans is.

 

 

Bubbel
Bruno Vanspauwen
Roman
Manteau
2021
Paperback
239
9789022337899
Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.