December 2021

En weer een jaar voorbij en dus is dit het laatste maandoverzicht van 2021. In december  heb ik, net als in november, tien boeken gelezen. Op één na waren het voor mij allemaal nieuwe auteurs. Het was een wisselvallige maand: een paar heel goede boeken, een paar boeken die varieerden van goed tot matig en een enkele die ik niet veel vond.

Welke boeken heb ik dan in de afgelopen maand gelezen en welk boek is mijn boek van de maand geworden? In chronologische volgorde.

De eerste was Wat je zaait van Owen Donkers. Leest gemakkelijk, de taal is in orde, tempo klopt, maar het had gezien het onderwerp, een bijna ontspoorde tiener, wel wat scherper gemogen.

Een lichtvoetig, raadselachtig en overtuigend boek vond ik Een systeem zo magnifiek dat het verblindt van Amanda Svensson. Af en toe iets te lang van stof, maar verder prima in orde.

De grootste tegenvaller was En de wereld was jong van Carmen Korn. Het heeft qua onderwerpen enorm veel potentie maar wat laat zij die kans liggen! Oubollig en oppervlakkig, er had veel meer mee moeten worden gedaan.

De enige van wie ik al eerder iets had gelezen is Elif Shafak. Twee boeken, beide ijzersterk. Het eiland van de verdwenen bomen met een vijgenboom als tot de verbeelding sprekend personage is ook goed, maar moet het toch afleggen tegen 10 minuten en 38 seconden in deze vreemde wereld en Drie dochters van Eva. En toch: kon iedereen maar zo schrijven!

Een pareltje, anders kan ik het niet noemen: Dit soort kleinigheden van Claire Keegan. Prachtig verhaal dat toevalligerwijs prima past bij deze tijd van het jaar. Wat kan zij veel zeggen met weinig woorden!

Met Het tweede zwaard van Nobelprijswinnaar Peter Handke had ik wat meer moeite. Wel goed, maar af en toe was het ook wel een beetje geworstel.

De volgende was wel weer een heel positieve uitschieter: Kanada van Juan Gómez Bárcena. Over een man die ruim na de Tweede Wereldoorlog thuiskomt, nou ja, wat daarvan over is. De aanloop naar de Hongaarse opstand gaat langs hem heen en toch krijgt hij er op het einde mee te maken. Wat een mooi verhaal!

Het verbond van vijf is het thrillerdebuut van Yvo Kühling. Gedurfde aanpak maar ik blijf toch altijd moeite houden met die complotten die voor wereldwijde dreiging zorgen. Dat is hier ook het geval. Niet onaardig.

Na Werelden uit elkaar van Julia Franck bleef ik op twee gedachten hinken. Bewondering voor het doorzettingsvermogen van de hoofdpersoon streed om voorrang met de moeite die het soms kostte om dit boek te lezen. Wel een interessant onderwerp.

De laatste van het jaar: Hier zijn leeuwen van Katerina Poladjan. Het raakt interessante punten, maar het ontbeert de nodige diepgang en de conversaties zijn vaak vreemd. Met  niet onaardig heb ik niets te veel gezegd.

Twee boeken staken er bovenuit en de keuze van mijn favoriet was reuze lastig. Kanada en Dit soort kleinigheden vond ik van vergelijkbaar niveau, maar ik denk dat ik toch de voorkeur geef aan het boek Claire Keegan.

Hier de link naar eerdere afleveringen

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.