Geest & Beest – Marianne Vogel

Geest & beest van Marianne VogelInteressante cover en bijzondere opdracht

De voorkant van Geest & Beest ziet er veelbelovend uit. Op de voorgrond beelden van Goethe en Schiller, op de achtergrond de toegangspoort van Buchenwald. De twee schrijvers woonden een tijdlang gelijktijdig in Weimar, het voormalige concentratiekamp ligt daar om de hoek. Beide plekken spelen een rol in Geest & Beest, de vierde Berlijnse thriller van Marianne Vogel. Het vaste speurdersduo in deze reeks zijn Sofie Bank en Frits Arends, die ook buiten het werk partners zijn.

Het duo krijgt de opdracht om een kostbaar inktstel van Goethe op te sporen. Het is in de oorlog gestolen uit de Leidse universiteit en in Berlijn terechtgekomen. Het verhaal begint als zij aanbellen bij een oude dame, Sigrid Stock, die er meer van zou moeten weten. Zij is de dochter van de SS-officier die het voorwerp zou hebben ontvreemd. Het is het begin van een reeks verwikkelingen en achtervolgingen die hen van Berlijn naar Weimar en Buchenwald en weer terug voeren. Tijdens het onderzoek merken ze dat de nasleep van de oorlog zijn sporen heeft nagelaten, ook bij de kinderen van de SS-officier, Sigrid en haar twee broers.
Intussen zit de opdrachtgever hen behoorlijk op de huid, de druk om het voorwerp op te sporen is groot.

Het spel is meteen op de wagen

Van een rustige inleiding is geen sprake. Al op de eerste pagina spreekt Frits uit dat hij Sigrid niet vertrouwt als zij niet meteen de deur voor hen opent. Het tempo is vanaf het begin hoog en dat blijft onverminderd zo tot het eind. De momenten die rustpunten zouden kunnen zijn lijken eerder hinderlijke onderbrekingen van het voortrazende verhaal. Dat Geest & Beest in de tegenwoordige tijd is geschreven draagt bij aan het gevoel van gejaagdheid.

Het duo laat geen middel onbenut. Zij breken in verschillende huizen in, dwingen autobezitters min of meer om hun voertuig af te staan als zij in de achtervolging moeten, vragen informatie op bij voorspelbare types als een bareigenaar en een prostituee.

Toevalligheden en ongeloofwaardig motief.

Er wordt wel erg veel overhoop gehaald om een verloren gewaand inktstel terug te vinden. Het kost enkele mensenlevens, trauma’s worden versterkt en oude wonden worden weer opengereten.
Details zijn soms vrij ongeloofwaardig. Onderweg komen de speurders in bezit van een agenda waarin iemand heeft genoteerd wanneer en met welk middel zij iemand min of meer uit rancune heeft vergiftigd. Klinkt niet erg voor de hand liggend, zo’n onverbloemde schuldigerkenning.

Het motief voor één van de moorden is flinterdun en nogal ongeloofwaardig. Het slachtoffer is de maker van een film met daarin een fragment over een man die in Buchenwald iets heel erg verkeerds wilde doen. Die man is gedood voordat hij daaraan toe kwam blijkt uit een nooit eerder vertoond filmfragment. De avond voor vertoning van die film, tijdens een herdenkingsbijeenkomst, heeft de maker de kleindochter van die man geïnformeerd over de aanstaande onthulling. In een poging te voorkomen dat deze film zou worden vertoond, waardoor de reputatie van haar opa, die deze kleindochter nooit heeft kunnen kennen, wordt bezoedeld, besluit ze deze filmmaker met geweld te beroven van die film. De filmmaker overleeft het niet.
Dit is wel heel erg vergezocht; is de reputatie van een overleden verre voorouder dit allemaal waard?

Hinkend op twee gedachten

Goethe, Schiller, Weimar en Buchenwald geven alle aanleiding om een stevige literaire thriller te verwachten. Af en toe wordt die verwachting ingelost als wordt teruggeblikt op de band tussen de twee beroemdheden en als delen van gedichten worden geciteerd. Hierin herken je de achtergrond van de auteur die literatuurwetenschapper is.

Dat is niet in lijn met de toon waarop het verhaal wordt verteld. Voor de hand liggende dingen worden steevast verduidelijkt waardoor het eerder aandoet als een spannende jeugdroman. Enkele willekeurige voorbeelden:

  • “Thomas Tepper maakt een onbestemd geluid. Hrm…”
    Dat is inderdaad onbestemd, die voorafgaande zin is niet nodig.
  • “De kampen waren gebouwd op drie pijlers: geweld, gebrek en concurrentie. Daardoor hebben de gevangenen onvoorstelbaar geleden.”
    Dat behoeft niet te worden benadrukt, het spreekt voor zich. Zou er werkelijk iemand zijn die, ook zonder die eerste zin, zou denken dat de concentratiekampen er waren ter leringhe ende vermaeck?
  • Even verderop wordt uitgebreid uit de doeken gedaan wat Stolpersteine zijn. Dat mag bekend worden verondersteld bij mensen die interesse hebben in Goethe, Schiller en Buchenwald.

Interessant uitgangspunt maar uitwerking laat te wensen over

Het uitgangspunt van Geest & Beest is interessant. De oorlog die nog steeds velen bezighoudt en families verscheurt, gedoe over de roofbuit, het zijn mooie kapstokken om een goed verhaal aan op te hangen. De uitwerking vertoont helaas gebreken.
Het tempo ligt hoog en taalkundig zit het goed. Het is een vlot lezend avontuur dat niet al te ingewikkeld in elkaar steekt. Verwacht je meer diepgang dan ligt teleurstelling op de loer.

Het bevat wel veel goede tips voor degenen die Berlijn (beter) willen leren kennen, ook enkele minder bekende plekken krijgen ruime aandacht. En dat is ook wat waard.
Geest & Beest kan als losstaand verhaal worden gelezen, hoewel enkele fragmenten teruggrijpen naar eerdere delen uit de reeks.

Meer informatie over het boek:

 

Share

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.