Op hoge poten stond het voor de klas
met platen door de juffrouw aangewezen
en letters om de namen mee te lezen
alsof je niet vanzelf zag wat het was.
Het lam had van het vuur niet veel te vrezen,
de schapen stonden grazend in het gras.
Als letterkundige begreep je pas
dat mies geen jet en jet geen mies kon wezen.
En ‘s avonds met het maanlicht door de ramen,
te wakker om te slapen en te moe
om te begrijpen waarvandaan en hoe,
lag je te wachten tot de letters kwamen
en dansten in je kleine paradijs
als aap noot mies wim zus jet teun vuur gijs.
