Citaten uit Het groene glas

Torgny Lindgren heeft een droogkomische manier van schrijven. Enkele citaten ter illustratie.

Over de verheven aspiraties van de hoofdpersoon:
“Begrip is een teken dat je erop wijst dat je op de verkeerde weg zit. Ik hoop dat u me begrijpt. Wat door anderen begrepen kan worden is onhoudbaar en waardeloos”.

Met zijn aanstaande over trouwen:
“Zouden we niet moeten trouwen?”
“Is dat moeilijk? had hij bang gevraagd”.
“Nee, zei ze, je merkt er bijna niets van.”

Zijn vrouw speelt piano terwijl hij schildert, de verheven schilder kan zich niet concentreren:
Maar hij vroeg dus vaak of ze wilde ophouden, de muziek mengde zich in het schilderen, ja, de tonen drongen de verf binnen en lieten die oplossen.

Zijn buurman en de hoofdpersoon, en diens nuchtere reactie op het schilderschap:
“Ik ben Klingsor, zie de kunstenaar. Een Klingsor”.
“Ik voor mij heb een beroerte gehad, zie de buurman. Dat is nog erger.”

Het boek wemelt ervan, het zijn slechts wat voorbeelden.

Share

Citaten uit Spaar de spotvogel

“Ik was nooit dol op lezen geweest, tot het moment dat ik dacht dat het me werd afgenomen. Je bent ook niet dol op ademhalen.”

“Verstandige mensen zijn nooit trots op hun gaven.”

Naar aanleiding van de onterechte veroordeling van een vermeende crimineel reageren de kinderen van de verdedigende advocaat over de volwassen jury die beter weet maar er niet naar handelt:

Zoon: “Hoe konden ze dat doen, hoe konden ze?”
Vader: “Ik weet het niet, maar ze hebben het gedaan. Ze hebben het eerder gedaan en ze deden het vanavond en ze zullen het weer doen en wanneer ze het doen – lijkt het wel of alleen kinderen erom huilen. Welterusten.”

Share