In de afgelopen week heb ik (eindelijk) de documentaire Dinner with Murakami gezien op NPO Cultura. Sinds een jaar ben ik fan van deze auteur. Ik kende zijn naam al, maar door het enthousiasme van een aantal liefhebbers heb ik mij eindelijk ertoe gezet om een boek van hem te lezen. Het werd Kafka op het strand en ik was, en ben nog steeds, laaiend enthousiast, zie mijn recensie.
Toen ik zag dat deze documentaire werd herhaald moest ik deze natuurlijk bekijken. Werd het wat ik ervan verwachtte?
Deels. Het was geen gesprek met de schrijver, hij geeft nauwelijks interviews, blijft liefst buiten de schijnwerpers. Het ging over hem en dan vooral over zijn betekenis voor de Japanners en de Japanse literatuur.
Een paar highlights.
Japan is een nogal collectivistisch land. Er werden beelden getoond van scholieren die in dezelfde kleding (moeten) rondlopen en sporten. Murakami is bij hen vooral populair omdat, zo menen zij, onthechting bij hem een belangrijk thema is. Voorstelbaar, gezien de voorbeelden en de kadaverdiscipline waar Japan bekend van is.
Ook komen enkele hoogleraren / professoren aan het woord die zijn werk duiden. Vooral de verklaring voor zijn wereldwijde bekendheid is interessant: Murakami schept werelden die (deels) los staan van de werkelijkheid, daardoor universeler zijn en een grotere lezerskring aanspreken dan het Japanse volk.
Over zijn eten. In zijn werk wordt altijd gegeten, het is belangrijk in zijn boeken. Van alles en nog wat komt op tafel, behalve Chinees eten. Op één uitzondering na: in Kafka op het strand wordt wel Chinees gegeten, maar niet met een positieve insteek.
Er werden nog wel wat aspecten van zijn werk belicht. Een boeiende documentaire, maar jammer dat hij zelf niet aan het woord komt.
Kijk het programma terug via: Link naar programma
