Torgny Lindgren heeft een droogkomische manier van schrijven. Enkele citaten ter illustratie.
Over de verheven aspiraties van de hoofdpersoon:
“Begrip is een teken dat je erop wijst dat je op de verkeerde weg zit. Ik hoop dat u me begrijpt. Wat door anderen begrepen kan worden is onhoudbaar en waardeloos”.
Met zijn aanstaande over trouwen:
“Zouden we niet moeten trouwen?”
“Is dat moeilijk? had hij bang gevraagd”.
“Nee, zei ze, je merkt er bijna niets van.”
Zijn vrouw speelt piano terwijl hij schildert, de verheven schilder kan zich niet concentreren:
Maar hij vroeg dus vaak of ze wilde ophouden, de muziek mengde zich in het schilderen, ja, de tonen drongen de verf binnen en lieten die oplossen.
Zijn buurman en de hoofdpersoon, en diens nuchtere reactie op het schilderschap:
“Ik ben Klingsor, zie de kunstenaar. Een Klingsor”.
“Ik voor mij heb een beroerte gehad, zie de buurman. Dat is nog erger.”
Het boek wemelt ervan, het zijn slechts wat voorbeelden.
Ontdek meer van JKleest
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.