De hemel als – Jo Govaerts

een staalblauwe koepel, strakgespannen
als een tamboerijn, schroeiende
middagzon, oorzaak van
meerdere fata morgana zodat er
zuivere bronnen ontspringen uit
het zinderend asfalt en ik
midden op de snelweg uit
de wagen stap om
mijn jeans op te rollen en
gezellig te gaan pootjebaden

Tot een straaljager een
barst maakt in
de koepel en ook nog
de stilte verscheurt, me wekt
uit m’n droom zodat ik
nog net m’n tenen niet breek en
in allerijl terug in
m’n auto stap en maar
doorrijd en in
m’n haast m’n gympjes bij
het bronnetje dat geen bron is
laat staan