Er komt een dag waarop je vindt
dat alles wat poëzie is, of wat daarop lijkt,
onzin is.
Rijm voegt geen betekenis toe en
afwezigheid van rijm evenmin.
Ritme voegt geen betekenis toe … etc.
Betekenis zelf voegt geen betekenis toe,
maar is wat het is: glad ijs op een namiddag.
Je verbeeldt je dat je rookt en
een sigaret opsteekt. De rook gaat op
in de atmosfeer die de rook omringt.
De atmosfeer is prima. Stralend weer,
stralende zomerdag.
Een regel die je te binnen schiet, ontglipt je.