‘En als je minnaar je zo ziet,
een beetje mager hier en daar,
dan denkt hij: zorgt zij wel voor haar?’
‘Och, zo nauwkeurig kijkt hij niet.’
‘Wanneer jij uit je kleren schiet
in zijn omarming snel en zwaar,
ziet hij het beeld dat ik bewaar.’
‘Welnee, want zo goed kijkt hij niet.’
‘Maar jij, die ik voor hem verliet,
ons samenzijn blijft altijd waar,
jouw ogen vullen mijn verschiet,
in mij leeft steeds jouw handgebaar.
Zo groot als jouw is mijn verdriet,
want zoals jij, zó kijkt hij niet.’
