Natalia Ginzburg

Natalia Ginzburg, geboren Natalia Levi (Palermo, 14 juli 1916 – Rome, 7 oktober 1991), was een vooraanstaand Italiaans schrijfster.

Ginzburg werd geboren als dochter van een beroemde joodse arts en professor, Giuseppe Levi. Haar drie broers belandden wegens antifascistische agitatie in de gevangenis en gedurende het bewind van Mussolini leefde de familie als uitgestotenen in Turijn. In 1938 huwde ze Leone Ginzburg, een docent Russische literatuur, later ook zelf een bekend schrijver en journalist.

Ginzburg zocht al vroeg haar toevlucht in het schrijven en reeds in 1933 publiceerde ze haar eerste novelle I bambini in het tijdschrift Solaria. In haar vroege werken toont ze zich vooral een onrustig schrijfster. Met een quasi-gevoelloze, soms zelfs ontmoedigende stijl en in een tragische vormgeving behandelt ze actuele problemen, die zich steeds bewegen rondom de thema’s angst en pijn. Haar benadering is duidelijk pessimistisch.

In latere werken, zoals Tutti i nostri ieri (1952, Al onze gisterens), de essaybundel Le piccole virtù (1962, keuze in Mensen om mee te praten) en de roman Lessico famigliare (1963, Herinneringen – familielexicon) richt ze zich sterk op het geheugen als instrument: op retrospectieve tracht ze een volledige generatie uit te beelden, een beetje in de geest van Marcel Proust (wiens À la recherche du temps perdu ze in het Italiaans vertaalde). Voor Lessico famigliare ontving ze de Premio Strega, de belangrijkste Italiaanse literatuurprijs.

In de laatste fase van haar schrijverschap geeft Ginzburg steeds meer aandacht aan autobiografische elementen en exploreert ze verder met het motief van de “familiale mikrokosmos”. Bekende voorbeelden zijn de roman Caro Michele (1973, Lieve Michele) en de novelle Famiglia (1977, Familie). Ginzburg schreef ook enkele veelgeprezen toneelwerken. Daarnaast was ze ook te zien in de film Het evangelie volgens Matteüs in 1964 van Pier Paolo Pasolini als Maria van Bethanië.

In 1983 en 1987 werd Ginzburg voor de Italiaanse Communistische Partij in het parlement gekozen. Ze stierf in 1991 te Rome en werd begraven op de Begraafplaats van Verano.