Omhooggerezen uit de grond der tranen
zien wij dit land, gelijk ons eigen peinzen.
– ‘In bruine hoeven midden blauwe weiden
slapen de mensen met hun vee vergaderd.’
Wij schrijden door de nacht, gehuld in nevels,
om met de maan onzichtbaar te vergrijzen.
– ‘Het water rilt van ver-gehoorde treinen,
het gras geurt killer van vertreden netels.’
Wij worden oud en zo gaat alles zwijgen
wat niet onthoudbaar blijft met kinderogen.
– ‘De kam der hanen hangt gelijk de rozen,
de hoven gaan niet altijd geuren blijven
