Wiljan van den Akker

Wilhelmus Johannes (Wiljan) van den Akker (Oss, 22 december 1954) is vicerector en faculteitshoogleraar aan de Universiteit Utrecht.

Van den Akker deed eindexamen gymnasium bèta te Utrecht. Daarna begon zijn loopbaan als docent aan de MO-lerarenopleiding. Hij promoveerde in 1985 op Een dichter schreit niet. Aspecten van M. Nijhoffs versexterne poëtica aan de Universiteit Utrecht. Hij had zich al eerder, samen met anderen, beziggehouden met het samenstellen van het verzameld werk van Adriaan Roland Holst. Hij hield zich voorts bezig met het werk van Arthur van Schendel, Martinus Nijhoff (waarop hij dus ook promoveerde), J.H. Leopold, Hans Lodeizen, Jan Campert en Mark Strand. In 1988 werd hij, na een universitair hoofddocentschap, hoogleraar Moderne Nederlandse letterkunde aan de Universiteit Utrecht, hetgeen hij bleef tot 2003 tone hij een functie aanvaardde bij de KNAW. Even later werd hij benoemd tot faculteitshoogleraar Moderne poëzie te Utrecht. Daarna werd hij vicerector voor onderzoek aan de Universiteit Utrecht. Sinds 1 september 2016 is hij directeur van het Centre for the Humanities.

In 2008 debuteerde hijzelf met gedichten, met de bundel De afstand. In 2015 publiceerde hij samen met zijn echtgenote Esther Jansma de roman Messias onder het pseudoniem Julian Winter.

Prof. dr. W.J. van den Akker had zitting in verscheidene jury’s voor literaire prijzen, waaronder de P.C. Hooftprijs en de Prijs der Nederlandse Letteren.

—

Bron: Wikipedia