Waar heeft ze dit geleerd, zo licht te
ademen, lippen gesloten, ogen dicht?
Elk vleugje lucht van buiten beurt
van binnen haast onmerkbaar buik
en borsten even op. Wat komt en
gaat verenigt zich in regelmaat.
Gedichten
Meisje van zeven – Eddy van Vliet
Zij heeft als hobby het strelen van katten
en kamt de jongenshanden uit haar haren.
Aan ondergrondse bomen hangen de aardappels
waaraan zij gezichten leent. Met ogen zó groot.
Verantwoordelijk – Erik Menkveld
Ik voel me zo verantwoordelijk vandaag.
Die duif bijvoorbeeld in de dakgoot
van het huis hier tegenover, kijkt
me telkens vragend aan.
Terra Nova – Adriaan Morriën
De sneeuw die zich schikt
en de wereld verandert
zodat zij nieuw wordt
en stiller dan wij gewend zijn.
In alle stilte – Ivo de Wijs
Een vriend van mij, een vriend van mij had kanker
Maar goeie vrienden laat je niet alleen
Al wist ik dikwijls niet wat ik moest zeggen
Ik ging er elke week toch even heen
Holland – E.J. Potgieter
Grauw is uw hemel en stormig uw strand,
Naakt zijn uw duinen en effen uw velden,
U schiep natuur met een stiefmoeders hand, –
Toch heb ik innig u lief, o mijn Land!
`Paradise regained` – H. Marsman
De zon en de zee springen bliksemend open;
waaiers van vuur en zij;
langs blauwe bergen van den morgen
scheert de wind als een antilope voorbij.
Brief – Willem Elsschot
Lamme smeerlap, met je baard,
dor van geest maar dicht behaard,
die ons daar stond aan te staren
of wij huursoldaten waren.
‘k Weet nog alles, luizig dier,
ook al zit je ver van hier,
teruggetrokken en stokoud
in een blokhuis vol met goud.
Echtpaar in de trein – Willem Wilmink
Met de allerliefste in een trein
kan aangenaam en leerzaam zijn.
De prachtig vormgegeven stoel
geeft allebei een blij gevoel.
Mens en zee – Charles Baudelaire
U, vrije mens, vereert de zee het allermeest.
Zij is uw spiegelbeeld: u kunt uw ziel ontwaren
In het oneindig deinen van haar zilte baren,
Al even bitter als de afgrond van uw geest.