Ik voel me zo verantwoordelijk vandaag.
Die duif bijvoorbeeld in de dakgoot
van het huis hier tegenover, kijkt
me telkens vragend aan.
Gedichten
Terra Nova – Adriaan Morriën
De sneeuw die zich schikt
en de wereld verandert
zodat zij nieuw wordt
en stiller dan wij gewend zijn.
In alle stilte – Ivo de Wijs
Een vriend van mij, een vriend van mij had kanker
Maar goeie vrienden laat je niet alleen
Al wist ik dikwijls niet wat ik moest zeggen
Ik ging er elke week toch even heen
Holland – E.J. Potgieter
Grauw is uw hemel en stormig uw strand,
Naakt zijn uw duinen en effen uw velden,
U schiep natuur met een stiefmoeders hand, –
Toch heb ik innig u lief, o mijn Land!
`Paradise regained` – H. Marsman
De zon en de zee springen bliksemend open;
waaiers van vuur en zij;
langs blauwe bergen van den morgen
scheert de wind als een antilope voorbij.
Brief – Willem Elsschot
Lamme smeerlap, met je baard,
dor van geest maar dicht behaard,
die ons daar stond aan te staren
of wij huursoldaten waren.
‘k Weet nog alles, luizig dier,
ook al zit je ver van hier,
teruggetrokken en stokoud
in een blokhuis vol met goud.
Echtpaar in de trein – Willem Wilmink
Met de allerliefste in een trein
kan aangenaam en leerzaam zijn.
De prachtig vormgegeven stoel
geeft allebei een blij gevoel.
Mens en zee – Charles Baudelaire
Winterstilte – Jacqueline Elisabeth van der Waals
De grond is wit, de nevel wit,
De wolken, waar nog sneeuw in zit,
Zijn wit, dat zacht vergrijzelt.
Het fijngetakt geboomte zit
Met witten rijp beijzeld.
Oud-hollandsche winter-avond – Karel van den Oever
De winter vriest de luchtstulp ijl
en wademt blauwe nachten;
geen bosch verwalmt, geen polder doomt,
kristaal-hard zijn de grachten;
dan is ’t in Holland koud en stil,
de turf riekt in de dorpen
en ’s avonds heeft op ’t vriezig raam
het turfvuur gloed geworpen;