Ach! Hoeveel kopjes trok ik van dit zakje thee?
In hoeveel verzen heb ik jouw gezicht bezongen?
Ja, hoeveel maal verdween de zon in zee?
En hoeveel teer bleef achter in mijn longen?
F – Daniel Kehlmann
Leugens en verwarring
Zo af en toe loop je tegen een boek aan dat bedrieglijk gemakkelijk wegleest maar dat na voltooiing nog uren door je hoofd blijft spoken. Een goed voorbeeld daarvan is F van Daniel Kehlmann, die doorbrak met Het meten van de wereld. De auteur die afwisselend in Berlijn en Wenen woont heeft al een paar serieuze prijzen gewonnen, zoals De Candide-prijs en de Thomas Mann-prijs. Zijn boeken zijn al in bijna 50 landen in vertaling uitgebracht.
Roman
Querido
2013
Hardcover
317
Gerda Meijerink
Arthur Friedland heeft drie zonen. Martin, een katholieke priester die waarlijk niet gelooft; en de identieke tweeling Eric en Iwan. De een is een diep in de schulden zittende financieel adviseur, die lijdt aan visioenen, de ander een mislukt schilder die naam krijgt met het vervalsen van een uitgerangeerde meester. Er lijkt vooralsnog niets aan de hand, totdat de schimmige mannen plots voor een afgrond komen te staan. Een moment van onachtzaamheid, een misstapje, een onbeduidend toeval en wat zo gevreesd werd, wordt waar.
F is een virtuoze roman, vol verwisselingen en geheimzinnigheid, die draait en draait met de werkelijkheid en wat zich daarachter af kan spelen.
Raad – Annie M.G. Schmidt
Neem nooit een dichter, m’n dochter
zo een met een dichterskop,
zo eentje met lange haren,
zo een wordt er ook met de jaren
niet monogamer op…
Er is een grote norse neger – Lucebert
Er is een grote norse neger in mij neergedaald
die van binnen dingen doet die niemand ziet
ook ik niet want donker is het daar en zwart
Vraag het aan het stof – John Fante
Tussen dromen en daden…
De kop had net zo goed De appel valt niet ver van de boom of Zo vader, zo zoon kunnen zijn. In Wacht tot het voorjaar, Bandini van John Fante heeft vader de hoofdrol en is de bijrol weggelegd voor zijn zoon Arturo. In Vraag het aan het stof is Arturo zelf de belangrijkste persoon. Inmiddels is hij volwassen, min of meer, en heeft hij zich voorspelbaar ontwikkeld. Hij was een vaderskindje, vergoelijkte diens gedrag en laat zien dat hij als jonge volwassene geen haar beter is.
Roman
Meulenhoff
2014 (origineel 1939)
Hardcover
206
Mea Flothuis
De jonge Arturo Bandini heeft het armoedige stadje in Colorado waar hij is opgegroeid, achter zich gelaten en is vol verwachting naar Los Angeles vertrokken. Een groot schrijver wil Arturo worden, maar dat valt niet mee. Dagen van schrijnende armoede worden afgewisseld met een euforische periode als hij een verhaal heeft verkocht. Tegelijkertijd koestert hij een onhandige, hopeloze liefde voor Camilla, serveerster in een bar waar hij wel eens komt en op wie hij indruk probeert te maken met zijn schrijverschap. Als dan eindelijk zijn eerste roman verschijnt is Camilla ineens verdwenen.
Soms, ’s avonds – C. Buddingh’
Soms, ’s avonds, staat mijn vader in de kamer.
Vreemd oud geworden, haast vel over been.
‘Slapen ze, Stientje en de jongens?’ ‘Ja, hoor.’
(Zij mogen hem niet zien.) Hij zucht tevree.
Moeder – Vasalis
Er was niets, dacht ik altijd, denk ik nog,
dat je niet kon. Heel mooie pakjes maken
ritselend met bruin papier –
de stroeve jampot opendoen, wonden verbinden
gireren, condoleancebrieven schrijven,
voorlezen, spreken in vijf talen, bijna
verdronken honden uit het water halen
levendig luisteren naar langdradige verhalen.
Maar bij het einde van het lied zei je:
ik kan het niet, liefje, ik kan het niet.
En je bedoelde doodgaan. Uren door het mulle zand
gestrompeld, houvast zoekend met je hand.
Ook dat heb je tenslotte gekund,
beminde. En aan het strand zal ik je later vinden.
Laat me je vinden. Je kan het toch?
Suttree – Cormac McCarthy
Het kan altijd erger
De boeken van Cormac McCarthy gaan meestal over mensen die zich buiten de maatschappij bevinden, al dan niet uit vrije wil. Een uitzondering hierop is De weg, simpelweg omdat er geen maatschappij meer is om onderdeel van te zijn. In dit boek, Suttree, heeft de gelijknamige hoofdpersoon met de voornaam Cornelius zich uit vrije wil begeven in een wereld van outcasts, mensen die leven aan de zelfkant.
Roman
Arbeiderspers
11 november 2014 (origineel 1979)
Hardcover
480
Harrie Lemmens
Wrang en hard maar toch humoristisch en van een vernietigende schoonheid, dat is Cormac McCarthy's magnum opus Angel (1979), waaraan hij twintig jaar heeft gewerkt. Het is het verhaal van de gedeclasseerden en de havelozen, de zwarte krotbewoners en de verre nazaten van de Saksische clans die ooit golf na golf Amerika overspoelden, en hun waanzinnige maalstroom van religie, hoop, geweld en blinde dronkenschap.
Centraal staat de aan lager wal geraakte Cornelius Suffree. In een woonboot op de Tennessee aan de rand van Knoxville voorziet hij in zijn bestaan door te vissen in dit stinkende riool, dat als een Styx door de stad en het land stroomt. Hij kiest voor een bestaan als rivierrat, en in de roman klinken de stemmen van de 'ratten' met wie hij zich omringt. In een overweldigende stortvloed van beelden schildert McCarthy het beeld van Amerika's zelfkant, een machtig en genadeloos epos vol slemp- en vechtpartijen, sluwheid en tragiek, dood en miserabel leven. Waarbij als motto deze weinig opbeurende woorden van hoofdpersoon Suffree kunnen dienen: 'De menselijke ellende kent geen grenzen, het kan altijd nog erger.'
Laatste taxi – Menno Wigman
Ik leefde snel en telde af, dat was toen mode.
Ik telde doden, steeds meer doden, en ik dacht
aan drank, aan drugs, aan de millenniumnacht
en rook. En deze eeuw? Muziek en inzicht, veel
verheffing. Google, woede, oorlog, mist.
Januari 2018
Wat heb ik in de afgelopen maand gelezen en welk boek is mijn boek van de maand geworden?